| |
Χρόνια τόσα πέρασαν,
τόσα πονάω χρόνια
κι άλλα τόσα που θα 'ρθουνε
και θα πονάω ακόμα.
Πληγή βαθιά μου άνοιξες
κι ο χρόνος δεν την κλείνει,
ο πόνος που μου άφησες
αιώνιος θα μείνει.
Πως μπόρεσες έτσι απλά
να βγεις απ' τη ζωή μου;
Μ' άφησες πίσω να θρηνώ
ζωή απ' τη ζωή μου.
Όσο κι αν προσπάθησα
να σε συγχωρήσω,
την πίκρα αυτή που μου ΄δωσες
πως να την αγνοήσω;
Κακία κι αν σου κράτησα
όσο μπορώ μεγάλη,
τα δάκρυα που ξόδεψα
δεν ήτανε σπατάλη.
Ποιό ήτανε το λάθος μου;
Πως να επανορθώσω;
Γιατί δεν μου εξήγησες
πως να το διορθώσω;
Μ' ετούτη τη μισή ζωή
πρέπει να συνεχίσω,
γιατί έχω άλλες τρείς ζωές
που πρέπει να φροντίσω.
Κάνω το δάκρυ κρύσταλλο
και την καρδιά μου πέτρα
κι αφήνω πίσω τα πικρά,
αυτά τα δύο μέτρα.
Ζωή μου ότι σου χρωστώ
υπόσχομαι να ζήσω
κι όταν θα είμαι ελεύθερη
ξανά θα σε φιλήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
