| |
Mέρες περνούν και αναπολώ
δύσκολο είναι στο μυαλό
την εικόνα σου μέσα να κρατώ
και την γλυκιά φωνή σου
Δεν πέρασε στιγμή
να μην σε ζωντανέψω
και πως μπορώ αστέρι μου
κοντά μου να σε έχω
Η νύχτα ήρθε με πλακώνει
πως να σου πω ότι με λιώνει
πως να σου πω ότι σε θέλω
και ας είναι αδύνατο το ξέρω
ΟΙ εικόνες που μου άφησες
με δάκρυα ποτίζουν
την μαραμένη μου καρδιά
οι πονοι την εσκίζουν
Στο μέρος που σε γνώρισα
χέρι να σου φιλήσω
και σαν μωρό στην αγκαλιά
λίγο να σε κρατήσω
Πως έγινε και μίλησα
σε άγγελο θεέ μου;
φερτον πάλι στο πλάι μου
και δούλος σου θα γίνω
Δάκρυα από τα μάτια μου
και αίμα από την καρδιά μου
Γιατρός αυτή μόνο μπορεί
να αλλάξει την ζωή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
