| |
Κλάμα βουβό μέσα στης νύχτας την οργή
ήρθε απρόσκλήτη βροχή να σε ξυπνήσει
μα μεθυσμένη απο της πίκρας το κρασί
πως το γρίφο της αγάπης να σου εξηγήσει
Μέσα σε χέρια που δεν χωράνε θάλασσες
έριξες άγκυρα στη μέση του πελάγου
καρδιές λιμάνια σε όνειρα που χάραξες
έμειναν κόλπα στην ατζέντα ενός μάγου
Τώρα άγνωστη σε αγνώστους προσπαθείς
κάτι απο το ψεύτικο εγώ σου να κερδίσεις
για ένα πείσμα που σε πρόδωσε νωρίς
αναρωτιέσαι αν ποτέ σου το συνηθίσεις
Και εγώ στου ανέμου δεμένος την τροχιά
μοιάζω εικόνα που ξεθωριάζει μες το χθές
ψυχή και σώμα σου τα δώρισα αλλά
εσύ τα γέμισες με σημάδια και πληγές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
