| |
σε βρήκα με γεμάτη άνθη την ποδιά σου
έσκυψα και αρχαίο γλυκό φιλί σου πήρα
και θήρευσα ερυθρή βαφή απ’ τα μάγουλά σου
μεσ’ την οικία των γυναικών κάπου στη Θήρα
πάπυροι φύονται χλοεροί στους γύρω τοίχους
κυανοπίθηκοι σαλτάρουν μέσ’ το ημίφως
κι εγώ να πίνω της φωνής σου όλους τους ήχους
πριν το κορμί σου γίνει λάβα, γίνει μύθος
δυο πυγμαχούν κόντρα στο χρόνο νέοι πυγμάχοι
χωρίς να σκιάζονται απ’ του ηφαιστείου τους κρότους
κι εσύ ιέρεια στο βωμό μπροστά μονάχη
να υπολογίζεις τη σοδειά του άγριου κρόκου
απ’ το λιμάνι φεύγει ο στόλος στολισμένος
δελφίνια ακροβατούν τριγύρω απ’ τα πλοία
αιώνια μου πες θα μαι εδώ, θα περιμένω
δεν είμαι άλλο από μια νωπογραφία...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
