| |
[align=center][B][align=center]...Eπτά ποτάμια, χίλιες άνοιξες, άπειρα καλοκαίρια.Δυό χαραυγές, ένα σούρουπο.Τα μάτια μου άνοιξες.....Τρεία σπαθιά κι η δίνη σου εκούσια....Ρέεις, γλυστράς και χάνεσαι...Μία γιορτή, 'κατό στρατιώτες...Τέσσερα στόματα να θρέψεις κι ένας αφέντης! Πικροθάλασσες!!! Τα αναστάσιμά μας, εγγαταλείψαμε...!!! Βρύσες που στάζουν τα όνειρα μας... κραυγές και σήμαντρα....Ενιά στους δέκα αδίκως χάνονται κι ανηφορίζεις εκεί...και διώκεσαι....!
"Μάνα" σου φώναξα... Εντεκα τύψεις κριτές και δήμιοι....Περβάζια, γλάστρες, σούρουπο ομίχλη... Χίλια πεφτάστερα, ευχές γυρεύοντας..!!! Έλα μη φεύγεις... Διακόσιες Άρπες κι όλες ξεκούρδιστες..!!!.''Πατέρα" φώναξα κι όμως.... ξεψύχησες!!! Βόλια μυριάδες μελίσσια υπάκουα....βοριάδες τόσοι.. πολοί, αμέτρητοι..Είπες πως είσαι γλυκιά Αρχόντισσα, κι έξι λουλούδια, απλά μαράθηκαν!!! Στερέψαν βρύσες, κρουνοί βουβάθηκαν....Άναψε ο Ήλιος μές τα δυό χέρια σου...μ' είπες αλήτη για δές... πτοήθηκες....!!! Πενήντα πένητες ζητιάνοι δώθηκαν...Επτά ποτάμια, χειμώνας πάντα, σπίτι....δε γύρισες!!! Και ...πανηγύρισες. Με εγγατέλειψες, κι αφού μου έλειψες...έλιωσες σάν κερί κι αγιαναστήθηκα...!!! Χίλιες άνοιξες, το στόμα σου άνοιξες, δεν είπες λέξη, λίγο πρίν φέξη....Δικαίως.. Χάθηκες....!!![/align][/B][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
