| |
[align=center]Έγερναν οι ψυχές πλάι πλάι
Σουρουπώνει κι εγώ σου γράφω
ακόμα ένα γράμμα που ποτέ δε θα λάβεις.
Αποτυπώνω με κόκκινο μελάνι
πάνω σε κατάλευκο χαρτί
χαμόγελα και συγκινήσεις.
Νοιώθω ξανά την καρδιά μου
ν’ ανοίγει σαν λευκό τριαντάφυλλο,
και ν’ αναδύει αβίαστα
μέσα απ’ τις πιο βαθιές πτυχές της
τα μυστικά της ψυχής αρώματα.
Νοιώθω ξανά τη ζεστή καρδιά σου
να μεθάει, να συγκινείται, να υψώνεται,
να αγκαλιάζει τρυφερά
την κάθε μου σκέψη.
Και τότε. . . θυμάσαι;
βούρκωναν τα μάτια
κι έπαιρνε ο κόσμος νόημα
γέμιζε η ζωή με χρώματα,
έγερναν οι ψυχές πλάι πλάι
κι έκαναν έρωτα…
Κα Τερίνη.
10.8.10[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
