| |
Ὀσο σκέφτομαι τα πόσα μας χωρίζουν
οι διαφορές μας μοιάζουν με πέλαγος κρυφό
εγώ σε ξέρω μα εσύ δεν με γνωρίζεις
είμαι ασήμαντη κι συ τόσο σημαντικός
Τα γαλανά σου μάτια μοιάζουν με τ'άστρα
κι το απαλό σου βλέμμα σαν τον ουρανό
αχ πως θα θελα να αγκάλιαζα τα άστρα
να ψιθυρίσω άλλο δεν μπορώ
Το μόνο που μας ενώνει
μια ανάμνηση τυπωμένη σε χαρτί
δεν ξέρεις, δεν νιώθεις
δεν οφελεί
Τώρα πια καταλαβαίνω
γιατί όλες σε θέλουνε πολύ
εσύ είσαι στην κορυφή
κι γω μαι ένα ασήμαντο παιδί
Αν πέσω θα με προσέξεις
αν ουρλιάξω στη σκηνή
το ξέρω εσύ πιστεύεις
ότι είναι μια κρίση εφηβική
Το μόνο που μας ενώνει
μια ανάμνηση τυπωμένη σε χαρτί
δεν ξέρεις, δεν νιώθεις
δεν οφελεί
Όχι δεν σε γουστάρω
δεν είμαι μια κολλημένη έφηβη
όμως σ'αναζητάω
γιατι μου αρέσει η μούρη σου πολύ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
