Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κουφός πια
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Εξόριστος και ναυαγός συνάμα
από τη χώρα που ευδοκιμούν οι επιθυμίες
κάθε φτωχό ξωκλήσι κι ένα τάμα:
«όσο γερνάω, να μη μ’ εύρουν οι ερινύες».

Για ό,τι έκανα κι όσα δεν έχω κάνει
-λίγα τα πρώτα, μα τ’ αγίνωτα πολλά-
έχω ένα φόβο μήπως στρέψουνε την κάνη
στον κρόταφό μου -όταν όλα θαν’ θολά...-

Για κάθε «θέλω» που ευνούχισαν τα «πρέπει»
-λίγα τα πρώτα, μα τα δεύτερα πολλά-
κι η κάθε απώλεια, το εντός μου μετατρέπει
σ’ αισθήματα βουβά... και φειδωλά...

Για την «απόσταση» σε κάθε «επιθυμία»
που η πραγμάτωση δεν είναι προφανής
κι ας διαισθάνομαι πως η ζωή ‘ναι μία
πως θέλει πάλη! κι όχι νάσαι αδρανής...

Για κάθε σκέψη μου που δεν έγινε Λόγος
αφού τη σκότωσαν πριν καν να γεννηθεί:
δειλία, ενοχή και ο πιθανός της ψόγος.
-Δεν έζησε, δεν πάλεψε... και δεν θα ηττηθεί...-

Για ό,τι μου χαρίστηκε κι αρνήθηκα,
για ‘κείνα που δεν έδωσα πρέπουσα σημασία,
για όσα θέλαν θάρρος, μα πτοήθηκα
μένοντας στο περίγραμμα... χάνοντας την ουσία...

Εξόριστος και ναυαγός με γνώση
της θάλασσάς μου έγινα ο Ρήγας...
πια δεν φωνάζω... γιατί αυτός που θα με σώσει
είν’ ο κουφός -πια- πορθμέας της Στύγας.[/font][/color]



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
dr.rockthan
11-08-2010 @ 15:14
Για ό,τι μου χαρίστηκε κι αρνήθηκα,
με τρόπο... ή αμήχανα... δεν έχει σημασία,
για όσα θέλαν θάρρος, μα πτοήθηκα
μένοντας στο περίγραμμα... χάνοντας την ουσία...

Εξόριστος και ναυαγός με γνώση
της θάλασσάς μου έγινα ο Ρήγας...
πια δεν φωνάζω... γιατί αυτός που θα με σώσει
είν’ ο κουφός -πια- πορθμέας της Στύγας.


εκπληκτικο δημιουργημα!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Αγνή
11-08-2010 @ 20:17
έχω ένα φόβο μήπως στρέψουνε την κάνη
στον κρόταφό μου -όταν όλα θαν’ θολά

άριστο!!!!
invisible
11-08-2010 @ 23:24
πανέμορφο..
smaragdenia
12-08-2010 @ 00:46
Για κάθε «θέλω» που ευνούχισαν τα «πρέπει»
-λίγα τα πρώτα, μα τα δεύτερα πολλά-
και η κάθε απώλεια, το εντός μου μετατρέπει
σ’ αισθήματα βουβά... και φειδωλά...

Πολύ αληθινό!!!!!!!!!πολλές φορές , αν όχι όλες, τα πρέπει κυριαρχούν στα θέλω και βουλιαζουμε και δεν αντιδρούμε καν... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
12-08-2010 @ 02:01
Για κάθε «θέλω» που ευνούχισαν τα «πρέπει»
-λίγα τα πρώτα, μα τα δεύτερα πολλά-
και η κάθε απώλεια, το εντός μου μετατρέπει
σ’ αισθήματα βουβά... και φειδωλά...

Αυτό μου έμεινε... Πολύ ωραίο! ::up.::
peiraiotissa
12-08-2010 @ 03:27
και η κάθε απώλεια, το εντός μου μετατρέπει
σ’ αισθήματα βουβά... και φειδωλά...

..............κορυφαίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φλοισβος
12-08-2010 @ 03:27
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! ΜΟΝΑΔΙΚΟ!! ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ!
idroxoos
12-08-2010 @ 03:33
Για ό,τι έκανα κι όσα δεν έχω κάνει
-λίγα τα πρώτα, μα τ’ αγίνωτα πολλά-
έχω ένα φόβο μήπως στρέψουνε την κάνη
στον κρόταφό μου -όταν όλα θαν’ θολά...-

Για κάθε «θέλω» που ευνούχισαν τα «πρέπει»
-λίγα τα πρώτα, μα τα δεύτερα πολλά-
και η κάθε απώλεια, το εντός μου μετατρέπει
σ’ αισθήματα βουβά... και φειδωλά...

::up.:: ::up.:: ::wink.::
**Ηώς**
12-08-2010 @ 14:11
Για ό,τι μου χαρίστηκε κι αρνήθηκα,
για ‘κείνα που δεν έδωσα πρέπουσα σημασία,
για όσα θέλαν θάρρος, μα πτοήθηκα
μένοντας στο περίγραμμα... χάνοντας την ουσία...
ΧΡΗΣΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!τι γράφεις;;;;;;;;;;;;;
φιλιά....από Σεπτέμβρη...meeting...οκ;;;;;;;;;;;; ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
aggelos sigalas
13-08-2010 @ 09:25
έξόριστος καί ναυαγός μέ γνώση . γιατί πάντα να έρχεται άργά ή γνώση. ::up.:: ::up.:: ::up.::
davidbowie
30-11-2011 @ 00:44
Αριστούργημα..... ::4076.::
8EIA_LOLA
30-11-2011 @ 19:34
ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ!
ALIROS
01-12-2011 @ 07:54
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο