| |
Καθώς τα μάτια τυφλώνονται
και χρώμα αλμπίνου τα ντύνει
άλλες ικανότητες αναπτύσσονται
αντίληψης και περισυλλογής των πραγμάτων
Καθώς οι πόρτες αψηφούν το νόμο της βαρύτητας
και ανεβαίνουν για παρέα πλάι στα ψηλά αγάλματα
χτυπάνε χαρούμενα τους σκαλιστούς τους κρούστες
υπόκωφη πρόσκληση
ότι πρέπει ν' ανέβεις ψηλά για να βγεις
Και το παλιό διαστημόπλοιο
πολύ δύσκολα θα πάρει μπρος
με τις λαμαρίνες που τρίζουν
δίχως σέβρις για έτη φωτός
Δέχομαι την τύφλωση
φιμώνω τη φωνή
ήδη ακούω πιο καλά
απ' έξω αυτά που έρχονται
να πλατσουρίζουν ανέμελα
στη ήρεμη θάλασσα της σιωπής μου
Δεν ξέρουν τι τους περιμένει
όταν με πόνο ανοίξουν
τα σφραγισμένα, τα ξεραμένα χείλη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
