Σέρνει απόψε το φεγγάρι τ' όνειρο σου
Και σου ξυπνά την από μέσα σου πλευρά
Παίζει η νύχτα στα κρυφά τον εαυτό σου
Και ξενυχτά μες τα σεντόνια τα λευκά.
Με τραβηγμένες τις κουρτίνες σου κοιμάσαι
Και με τα φώτα στο διάδρομο ανοιχτά
Την έχεις ζήσει τη ζωή μα δεν θυμάσαι
Αν την αγάπησες ποτέ αληθινά.
Στα πιο παράξενα τα όνειρα τρομάζεις
Και έτσι πετάγεσαι στου ύπνου τις στιγμές
Σπας τους καθρέφτες σου κομμάτια και μοιράζεις
Την ομορφιά σου σε χαμένες διαδρομές.
Αιμορραγείς σα να σε κόψαν με ξυράφι
Κι είναι το αίμα σου κρασί μα και καημός
Όσα προσπάθησες να ζήσεις από άχτι
Γίνανε κόμπος και σε πνίξαν δυστυχώς.
