| Ζωή μου,
εδώ βρέχει πάλι,
λες κ μ'αισθάνεται ο καιρός,
αφού εσύ πια δεν μπορείς
ούτε καν κ να με δεις.
Ζωή μου,
οι σταγόνες πέφτουν πάλι,
σαν όνειρα λυγίζουν
κ γίνoνται ένα με την γη.
Ισοπεδόνονται!
κομμάτια γίνεται η ζωή
κ εσύ απών
δεν κλείνεις τις πληγές μου
κ μεγαλώνουν πιο πολύ.
Αχ, άγγελέ μου,
με συντρίβεις,
γιατί είσαι μέσα μου εσύ
Πονάω στην σκέψη
ότι μας χωρίζει
δεν είναι παρα μόνο
η απόσταση
κ όχι η ευχή.
μαζί είμαστε
μα κ χώρια
τι πάει να πει,
εξηγησέ μου?
ʼλλη μια μέρα είναι μόνο
κ αύριο...
πάλι απ'την αρχή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|