| |
| | ενας εξωγήινος εξομολογείται |  | | | γραμμένο και για όσους συμπάσχουνε απο αυτή την ανιατη ασθενεια,προκειμενου να τονωθούνε και να χαμογελασουν στη ζωή | | |
Σήμερα θυμήθηκα ένα κομμάτι της ζωής μου που εξακολουθώ να αργοσέρνω μαζί μου πάνω από σαράντα χρόνια, όπως σέρνει η χελώνα το καβούκι της.
Ήμουν παλικαράκι τότε, όταν ανακάλυψα μικρά σπυράκια στο δέρμα μου,που όλο και πλήθαιναν.
Πηγα σε δερματολόγο και πληροφορήθηκα απο το τεθλιμμένο ύφος του, πως ήμουνα πολύ ξεχωριστός.
Είχα ΨΩΡΙΑΣΗ(μη την μπερδέψετε με την ψώρα που θεραπεύεται).Μου έδωσε λοιπόν μπόλικες αλοιφές(ακόμα και για το χνουδωτό της κεφαλής)και ξεκίνησα την θεραπευτική αγωγή.Η ψωρίαση ειναι ψυχοσωματική νόσος και ΑΝΙΑΤΗ.Βρε και που δεν πήγα,μεχρι και στα ψωρονέρια στη μικρή λίμνη δίπλα απο τη γέφυρα της Αλαμανας παρέα με νεροφίδες καθως και σε λασπόλουτρα με σμήνη σφήκες να με γυροφέρνουνε...
Όμως στην Αιδηψό έφαγα το πρώτο μεγάλο χαστούκι απανθρωπιάς,όταν μπηκα στην πισίνα όπου επέπλεαν όλα τα πουρώ που πήγαιναν για συντήρηση και για τα αθριτικά τους.Εβαλαν τις φωνές,μέχρι που προσέτρεξε ο γιατρός των πηγών να τους διαβεβαιώσει ότι δεν είχα καμια κολητική αρρωστεια.
Εις μάτην γέροι και γριές με κρεμασμενα τα μαστάρια τους μέχρι τον αφαλό ωρυόντουσαν έν χορώ..ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ,ΑΥΤΟΝ ,τουτέστιν "βγάλε έξω γιατρέ το τέρας του λόχ-νές
Εκείνες τις στιγμές μίσησα τόσο τον εαυτό μου,όσο και την γερουσία.Ομως με αξιοπρέπεια και ρίχνωντας τους ένα βλέμμα γεμάτο φαρμάκι βγήκα απ την πισίνα και πήγα σε ατομική μπανιέρα για τη συνέχεια.
Κατόπιν επισκεφθηκα του Συγγρού.Με είχανε μπροστά τους δυο γιατροί και με γυροφέρνανε σαν την μαϊμού γύρω, γύρω τσίτσιδο ,για να με δούνε καλύτερα. Και ξαφνικά τραβάνε το παραβάν και....ένα ολόκληρο ακροατήριο φοιτητών στο αμφιθέατρο με θωρούσε ενώ οι γιατροί επεξηγούσαν την κατάσταση μου δείχνοντας τους με μια βέργα μία μία τις φολίδες μου.
Ήμουν φούλ γεμάτος απο δαύτες, έτοιμος για νούμερο με φακίρη δηλαδή, το φλάουτο μας έλειπε.
Ευτυχώς η θεία δύναμη με έχει προικίσει με το χιούμορ. Γύρισα και τους κοίταξα δείχνοντας τους γελώντας και άρχισα να παίρνω πόζες για να με βλέπουνε καλύτερα.,
Ουτε τα ματζαφλερια μου δεν έκρυψα, απλά γελούσα αλλά έκλαιγα μέσα μου γοερά.
Εκτοτε στις αυτογελοιογραφήσεις μου συμπεριλαμβάνω και την ψωρίαση που εξακολουθώ να έχω σαν μόνιμη συνοδό μου και όταν με κοιτάζουνε περίεργα σαν εξωγήινο, λέω μέσα μου "Μάριε είσαι διαφορετικός, με ευαισθησίες μέσα σου και σίγουρα δεν ανήκεις στο ανθρώπινο είδος, αγνόησε τους"
Έτσι λοιπόν,εξακολουθώ να χαμογελώ ,να δημιουργώ ,να ερωτεύομαι ,και να ΥΠΑΡΧΩ, έστω ανάμεσα σε αρπακτικά και ψυχοφάγα όντα χωρίς ευαισθησίες.
Δεν με πήρε ποτέ η ζωή απο κάτω, ακόμα και στις μεγάλες μαυρίλες μου.
Το πάλεψα όμως με αποφασιστικότητα και κουράγιο και ΝΙΚΗΣΑ, θωρώντας τους άλλους σαν "διαφορετικούς".
Αβάντι μανέστρο,να ζήσουνε οι εξωγήινοι με τις φολίδες στο σώμα, αλλά με καθάρια την ψυχή!
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
Celestia
19-08-2010 @ 07:10 | Ελεος!!!!!!
Τοση απανθρωπιά για κατι που δεν πειραζει;
Υποκλινομαι μπροστα στο μεγαλειο της ανεκτικοτητας σου της σοφιας σου και του πλουτου της ψυχης σου!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | marakoskevasmata
19-08-2010 @ 09:13 | Αυτή η ασθένεια,μπορεί να εμφανιστεί στον καθένα,μετα απο ενα ισχυρό σοκ που θα υποστεί.Συνηθως εμφανιζεται σε πολυ ευαίσθητους ανθρώπους.Σ εμενα εμφανιστηκε λιγους μηνες μετα την αποφυλακισή μου απο στρατιωτικη φυλακή,οπου με ειχανε εγκλεισει σ ενα μηνα αυστηρης απομόνωσης,ενεκα ενός σκίτσου μου κατα του τότε στρατιωτικού καθεστώτος.Δυστυχώς κάποιο "φιλαράκι" ,τo πάσαρε στον Διοικητή μου και ακολουθησε η ακούσια ένταξη μου στους "αντιστασιακούς" .
Δεν κρατώ κακία σε κανένα.Να ειναι καλά,όπου και να βρίσκονται.Εμενα μου κανανε το μεγαλυτερο δώρο ζωής.
ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΥΧΙΑ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
