| |
μα σου χρωσταω ακομα δυο σαβαtτα
και μια ψυχη για δωρο
γιατι η αγαπη περασε
και εγινε σκοταδι
που τις σκιες του καμωνεται κανεις
πως δεν τις ποναει
μα ειναι βαθιες πληγες και χαρακιες
που καμια καρδια δεν τις χωραει
σκαρτα τα ονειρα
και το φεγγαρι τρυπια γραβιερα
στα χαλασματα σερνονται τα φιδια
οσα υποσχεθηκαμε καλπικα στολιδια
μα μενει μια μονο λεξη καθε βραδυ
οσοι αγαπησανε δεν πονεσαν
δεν ζησανε στα αληθεια
σου λεω αγαπα το σημερα
αυριο ξημερωνει
και οτι πιστευαμε ομοιο δεν αφηνει
και αν αδικησαμε ουρανε καρδιες
και αν κοψαμε φτερα
κανεις ας μη μας κρενει
το αυριο προχωρα μπροστα
ολα αλλαζουν
και αν συγχωρας στα αληθεια δωσε μου
βαλαμο για πληγες
τις ερινυες με δυναμη στο χωμα να ξαπλωσει
αυτη η ψυχη μας περασε και στο σκοταδι κλεινει
με ενα επικηδειο πικρο την ζωη αυτη αφηνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
