| Αναπόφευκτα...
τεμάχισα το πρόσωπό σου...
αναρωτιέμαι...
πως προσπάθησες ν' αποκαθηλώσεις τ' όνειρο...
που συμμετείχες με το κενό πορτρέτο σου...
ξεγελάστηκα απ' την απόγνωση της ζωής σου...
τράβηξα το χέρι σου...
μονάχα τότε κατάλαβα...
που ήταν πέτρινα τα δάχτυλά σου...
κατα-δίωξες της ψυχής το φτερούγισμα...
μα ήταν Ίλιγγος το ύψος...
ευτυχώς δεν άντεξες...
Αναπόφευκτα...
τεμάχισα το πρόσωπό σου...
αναρωτιέμαι...
πως προσπάθησες ν' αποκαθηλώσεις τ' όνειρο...
που συμμετείχες με το κενό πορτρέτο σου...
ξεγελάστηκα απ' την απόγνωση της ζωής σου...
τράβηξα το χέρι σου...
μονάχα τότε κατάλαβα...
που ήταν πέτρινα τα δάχτυλά σου...
κατα-δίωξες της ψυχής το φτερούγισμα...
μα ήταν Ίλιγγος το ύψος...
ευτυχώς δεν άντεξες...
κι έστεΙλες την ζωή σου σ' ένα μνήμα...
χωρίς εικόνες...
χωρίς χρώματα...
χωρίς όνειρα που σε στραγγάλΙσαν...
***
Στέλιος Κ.κι έστεΙλες την ζωή σου σ' ένα μνήμα...
χωρίς εικόνες...
χωρίς χρώματα...
χωρίς όνειρα που σε στραγγάλΙσαν...
***
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|