Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ναυαγιο
 A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.
 
Αδαμαστος , σκληρη σαν πετρα η καρδια.

Ψεμα μεγαλο ! Δεν ηταν πετρα η καρδια.

Πετρα ηταν το ψεμα και τα κυματα ,

θαλασσα μαυρη , εχθρικη με βραχια αιχμηρα

και πανω τους τα ονειρα σκληρα ,

αδυσωπητα συνθλιβησαν .


Τα ρευματα υπουλα και δυνατα ,

τα χερια αδυναμα , σε βραχια μαυρα , κοφτερα ,

κοπηκαν και τσακιστηκαν .

Κι ολα αυτα , μεσα σε μια στιγμη ,

που μοιαζει με αιωνια καταδικη .


Τωρα , στο ναυαγιο κοραλλια κι αν φυτρωνουν ,

μεσα στο σαπιο το κουφαρι ,

δεν θα γεννηθει ποτε ζωη ,
.
ποτε δικη του , μονο δανεικη .

Και σε χιλια ετη σκοτεινα ,

ισως κλεισει η πληγη .


Μα , ο ανεμος , ακομη πιο σκληρος ,

πανω του , παταει κι αυτος

και το νεκρο ναυαγιο, σε ακομη πιο βαθια νερα ,

θαβει και παραχωνει .


Ταφος απεραντος και ζωντανος .

Σαν της Δρακαινας τ' αγκαθι ,

με δηλητηριο πικρο ,

το ναυαγιο-κουφαρι , συνεχεια το ματωνει .


Κι οπως η νυχτα απλωνει πεπλο πενθιμο ,

σε διχτυα αλμυρας ,ατσαλινα κι αγκυλωτα ,

τυλιγεται ενα θλιβερο φεγγαρι ,

που σιωπηλα αναστεναζει και πονα

κι ενα τελος , να τελειωσει προσδοκα ,

μα ο θανατος θα φευγει μακρια ,

δεν θα λυτρωνει .


Τοση θλιψη , ουτε ο θανατος χωρα ,

θελει αλλου να παει , να ξημερωσει .

Το μεγα αγριμι , τον πονο της ανθρωπινης ψυχης ,

δεν ημερωνει .








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
stixoplektis
22-08-2010 @ 06:00
Τωρα , στο ναυαγιο κοραλλια κι'αν φυτρωνουν ,
μεσα στο σαπιο το κουφαρι ,
δεν θα γεννηθει ποτε ζωη ,
ποτε δικη του , μονο δανεικη .
Και σε χιλια ετη σκοτεινα ,
ισως κλεισει η πληγη .

Πετρα ηταν το ψεμα και τα κυματα ,

ειναι όλο υπέροχο !!!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
22-08-2010 @ 07:45
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Celestia
22-08-2010 @ 08:05
Πολυ δυνατο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιχνηλάτης
22-08-2010 @ 08:09
"Καρδιά" δεν είναι η καρδιά του ανθρώπου, αλλα τα συναισθήματα του μυαλού!
και ο άνθρωπος "σαν τ` αγρίμι μόνος του θα γιατρευτεί"
οταν σε βαθύ γκρεμό ή σε ναυάγιο πέσει!
idroxoos
22-08-2010 @ 08:45
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Pavlos Melas
22-08-2010 @ 08:48
Αδαμαστος , σκληρη σαν πετρα η καρδια.

Ψεμα μεγαλο ! Δεν ηταν πετρα η καρδια.

Πετρα ηταν το ψεμα και τα κυματα ,

θαλασσα μαυρη , εχθρικη με βραχια αιχμηρα

και πανω τους τα ονειρα σκληρα ,

αδυσωπητα συνθλιβησαν .

Πολύ ωραίο!!!
Lina (A.T.)
22-08-2010 @ 09:01
"δεν θα γεννηθει ποτε ζωη ,

ποτε δικη του , μονο δανεικη .

Και σε χιλια ετη σκοτεινα ,

ισως κλεισει η πληγη ......."

ΟΜΟΡΦΟ ΟΛΟ!!!!
::up.::
ierapostolos
22-08-2010 @ 10:20
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγνή
22-08-2010 @ 12:40
σε δίχτυα αλμύρας, ατσάλινα κι' αγκυλωτά,
τυλίγεται ένα θλιβερό φεγγάρι..

εικόνα που μένει και πονάει πολύ!!!!
Helene52
22-08-2010 @ 13:21
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
22-08-2010 @ 13:31
Τα ρευματα υπουλα και δυνατα ,

τα χερια αδυναμα , σε βραχια μαυρα , κοφτερα ,

κοπηκαν και τσακιστηκαν .

Κ 'ολα αυτα , μεσα σε μια στιγμη ,

που μοιαζει με αιωνια καταδικη .
::up.:: ::up.:: ::up.::
Φερεκύδης
22-08-2010 @ 13:38

Τοση θλιψη , ουτε ο θανατος χωρα ,

θελει αλλου να παει , να ξημερωσει .

Το μεγα αγριμι , τον πονο της ανθρωπινης ψυχης ,

δεν ημερωνει .

::up.:: ::up.:: ::up.::
dr.rockthan
22-08-2010 @ 13:50
::theos.:: ::theos.:: υποκλιση!!!!!!!!!!!!!!!!!
eythis
23-08-2010 @ 13:49
Κ 'ολα αυτα , μεσα σε μια στιγμη ,

που μοιαζει με αιωνια καταδικη
είναι όλο υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΛΑΧΕΣΙΣ
28-09-2010 @ 03:14
δεν θα γεννηθει ποτε ζωη ,
ποτε δικη του, μονο δανεικη ...
αξιοθαύμαστη γραφή...τόσο αληθινή...
::theos.::
curious
27-07-2011 @ 18:58
::angel.:: ::kiss.:: ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο