| |
Με τα μπούνια μπαίνω
στη στροφή των σκοτούρων
κάθε πρωί
Τα γοτθικά αγάλματα
κοιτούν από ψηλά
με ανοιχτό το στόμα
Τη νύχτα γελάνε
που με βλέπουν να περνώ
ρυπαίνοντας το διάβα μου
μ' ανεμελιά
Τη μέρα κραυγάζουν
που βγαίνω με τη σκούπα
να μαζέψω τα χθεσινοβραδινά
Με τα μπούνια μπαίνω
στη στροφή των σκοτούρων
κάθε πρωί
και σα σβούρα παίρνω
την ευθεία του φόβου
λίγο μετά
Τα γοτθικά αγάλματα
φωνάζουν από μέσα
βαθιά προσταγές
πριν προλάβει κάτι
να ακουστεί
σαν πρέσα ο φόβος
τα θρυμματίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
