| |
Μόνος μιλάω
Από την άλλη τη μεριά της λογικής
Πέρα απ' τα σύνορα μιας κάποιας αντοχής
Και προχωράω
Πάνω σε όσα σκορπιστήκαν στον ντουνιά
Σε μια αλήθεια που την είπα σαν ψευτιά
Και συγχωράω
Όσα κλειστήκανε στα μάτια που αγαπώ
Και που κατάματα τον ήλιο δεν κοιτώ
Και αγαπάω
Ό,τι με μίσησε αμέτρητες φορές
Κι ότι στο πάτο του μυαλού βάζει φωτιές
Και κολυμπάω
Μέσα στο βούρκο και τις λάσπες του καιρού
Σαν μια παραίσθηση του άλλου μου εαυτού
Και σταματάω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
