| |
ηταν κοντα στο γυρισμα
που η πολυχρωμη μπουρου
τεντωνεται , αφετης της μερας
εκει με βρηκαν αδυναμο
τα γλυκαδια του υπνου
και τα απονειρα
εξουθενωμενο με ριξαν σε ακτες,
κεδροι και σημιδες ναυαγοι
οστρακα ανοιχτα, φυκια κι αστεριες
φυλακες σε
σπασμενα μηνυματα απογνωσης
κι αγαπης
θυμαμαι μες τη ζαλη
τα τυλιξα μονο με σιωπη
και τ αφησα σιγα
να κρυφτουν στην αμμο
απο ντροπη στην προσμονη
που καπου αλλου
ισως και ναχει σηκωσει
σε σπασμενο κλαδι
ασπρο μαντηλι παραδοσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
