| |
Χαράματα σε ταξιδεύω μοναξιά
Σε ποιο αντίο η θύμηση μου να σε φέρει
Είναι τα όνειρα βαρκούλες στο βοριά
Που ξεχαστήκαν κάποιο άγιο καλοκαίρι
Με τη καρδιά μου κάθε μέρα πιο καρδιά
Και με τη σκέψη να βουλιάζει στην στεριά σου
Χαρακωμένη μες στα στήθεια η αγκαλιά
και το φεγγάρι στάζει φως στα βήματα σου
σα μια θάλασσα τα λόγια σου θολή
που τις νύχτες ταξιδεύουνε τ' αστέρια
μεθυσμένη η αγάπη ακροβατεί
στου ουρανού τα μισοσκότεινα λημέρια.
Μα τ' όνειρο μου βαδίζει σιωπηλά
τη μοίρα προσπαθεί να την ορίζει
μ' αυτή κριμένη στ' ουρανού τη φορεσιά
τι είν' όνειρο και τι ζωή δε ξεχωρίζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
