Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η γλώσσα
 
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
ρημάδια κάνει την καρδιά
και την ψυχή ραγίζει .
Λόγια σκληρά , πικρό ποτό
στην άκρη κάθε λέξης
και στην εικόνα που γυρνάς
μονάχα μια σκέψη .
Η γλώσσα και το ύφος της
στα μάτια καρφωμένα
με απορίες που ποτέ
δεν λύθηκαν για σένα .
Έπειτα με ένα συγνώμη
νομίζεις ότι σβήνεις όλα
δίχως να αναρωτηθείς
πως το κατακάθι του καφέ
στον πάτο μένει ακόμα .


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ποίηση είναι η σιωπή που δεν ακούν οι άλλοι ........
 
φλοισβος
24-08-2010 @ 08:26
Έπειτα με ένα συγνώμη
νομίζεις ότι σβήνεις όλα
δίχως να αναρωτηθείς
πως το κατακάθι του καφέ
στον πάτο μένει ακόμα...

Πολύ δυνατό!!
monajia
24-08-2010 @ 08:29
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
ρημάδια κάνει την καρδιά
και την ψυχή ραγίζει .
Λόγια σκληρά , πικρό ποτό
στην άκρη κάθε λέξης
και στην εικόνα που γυρνάς
μονάχα μια σκέψη .
Η γλώσσα και το ύφος της
στα μάτια καρφωμένα
με απορίες που ποτέ
δεν λύθηκαν για σένα .
Έπειτα με ένα συγνώμη
νομίζεις ότι σβήνεις όλα
δίχως να αναρωτηθείς
πως το κατακάθι του καφέ
στον πάτο μένει ακόμα .

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ....ΣΩΣΤΟΣ....
Lina (A.T.)
24-08-2010 @ 09:07
"....Έπειτα με ένα συγνώμη
νομίζεις ότι σβήνεις όλα...."

H γλωσσα ολο μιλαει.... Μπραβο σου!!
Nikos Krideras
24-08-2010 @ 09:10
::up.:: ::up.:: ::up.::
adespotoi
24-08-2010 @ 09:56
με άγγιξες στη ψυχή σε ευχαριστώ. ::theos.::

και το στιχάκι σου πολύ ωραίο. ::up.:: ::smile.::
idroxoos
24-08-2010 @ 11:29
::yes.:: ::up.:: ::wink.::
αντικλείδι
24-08-2010 @ 12:24
γειά στο στόμα σου και σ`ευχαριστω πολύ , είμαι χάλια .............
Helene52
24-08-2010 @ 13:09
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
ρημάδια κάνει την καρδιά
και την ψυχή ραγίζει .
Λόγια σκληρά , πικρό ποτό
στην άκρη κάθε λέξης
και στην εικόνα που γυρνάς
μονάχα μια σκέψη .
Η γλώσσα και το ύφος της
στα μάτια καρφωμένα
με απορίες που ποτέ
δεν λύθηκαν για σένα .
Έπειτα με ένα συγνώμη
νομίζεις ότι σβήνεις όλα
δίχως να αναρωτηθείς
πως το κατακάθι του καφέ
στον πάτο μένει ακόμα .

Τα είπες όλα .... απόψε θα στο κλέψω .. . μου το επιτρέπεις ??????
Καλό σου βράδυ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ierapostolos
24-08-2010 @ 13:25
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
25-08-2010 @ 02:22
Πολύ ωραίο μου θύμησες τη δική μου γλώσσα


Η γλώσσα

Η γλώσσα όλοι ξέρομε
Πώς κόκκαλα δέν έχει
Μα να τσακκίζει κόκκαλα
Προνόμιο το έχει

Να ήξερα τα σκέφτεσαι
Η έτσι σου ξεφεύγουν
Τα λόγια σου είναι μαχαιριές
Που τήν καρδιά στοχεύουν
ρ
Όσα έκανα για σένανε
Πίσω δέν τα ζητώ
Ένα μονάχα θα σου πώ
Ότι εγώ πολύ μισώ
Τήν κάθε μία μου στιγμή
Με πόνο να γεμίζεις
Κι ότι θά κάνω ότι πώ
Μπούμερανγκ να γυρίζεις

Εγώ γιά τήν αγάπη σου
Και κάστρα έχω γκρεμίσει
Μα την αχαριστία σου
Μονάχα έχω γνωρίσει

Λόγια πικρά εφώναξες
Καί πώς εγώ ν’ αντέξω
Εγώ που στήν ανάγκη σου
Πρώτη ηταν να τρέξω
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Νυχτολούλουδο.!!!
25-08-2010 @ 06:00
Είπες πολλά με λίγες λέξεις,
λόγια αγνά κι αληθινά,
σκέψεις και όνειρα θες να ξεμπλέξεις,
έργα των άλλων, καθημερνά.!!!!

Ιδιαιτέρως..... ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ.!!!! ::hug.:: ::hug.::

Καλό σου απόγευμα.!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο