| Θυμάμαι την ημέρα που σ΄ αγόρασα…
Σε είχα παρέα εγώ κι εσύ εμένα….
…και γελούσα…
Μαύρο το χρώμα σου γεμάτο υποσχέσεις….
Και το μετάξι σου ήταν απαλό…
…και χαιρόμουνα…
Μικρές ευχές αγκάλιζε η δαντέλα, επιθυμίες η κάθε σου κλωστή
Πάνω μου πάντα ήθελα να΄ σαι…
…και σχεδίαζα…
Μαζί σου τ’ άγγιγμα θα μοιραζόμουν, μαζί θα σβήναμε στην ηδονή…
Σου ‘λεγα όπου να ‘ναι θα’ ρθει…
...και περίμενα….
Ήσουν ζευγάρι με πανύψηλα τακούνια, με προσεγμένο σε όλα μακιγιάζ
Κι έλεγα δεν μπορεί, θα έρθει…
…μα κουράστηκα…
Κατάκοπο πια σώμα …δε σου πάει… και ξέθωρο το χρώμα σου, μαβί
Στο ξύλινο σεντούκι σε κλειδώνω
…λυπάμαι για όλα, αντίο, γεια χαρά….
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|