----------
26-08-2010 @ 03:58 | Με τ' αφρόψαρα τριγύρω κι ένα ξύλο για σχεδία
με της θάλασσας το μύρο με τους γλάρους συνοδεία
κάθε μάθημα που πήρα των ανθρώπων το μαράζι
της πικρίας μου η πείρα είναι πέτρα και βουλιάζει.
http://www.youtube.com/watch?v=zPNln7nPCJc | |
φλοισβος
26-08-2010 @ 06:07 | Υπέροχο!!! | |
Μαθητευόμενος φυσικός
26-08-2010 @ 08:18 | Πολύ γλαφυρό. Μπράβο σου. | |
curious
26-08-2010 @ 10:39 | εξαιρετικο,υπεροχο! | |
----------
27-08-2010 @ 02:02 | κι όμως οι στιχοι είναι περα για περα ανόητοι.
σκεφτείτε μόνο, ποιος μιλαει με στίχους στον κόσμο;
αν όλοι αρχίζαμε να μιλάμε με ρίμες, ακόμα και με διαταγη των αρχων
νομίζετε πως θα μπορούσαμε να πουμε 2 σωστές κουβεντες;
απο τους αδελφούς καραμαζωφ | |
δηθενιά
27-08-2010 @ 03:22 | με τους φλάρους ένα γύρο και το τέτοιο μου σα βάρκα
όπου στρίψω κι όπου γείρω τζούλια με φωνάζουν μπάρκα.
μ' εχει ρεψει η μαλακία το νερό χλωμό χρυσάφι
απ' του κόσμου την κακία φεύγω πάω στην ανάφη
το πνεύμα λένε ν αγαπάς όχι το σπέρμα
της υπαρξης σου τ ανερμάτιστο κουφάρι
τι να μας κλασουν τα στιχάκια σου τα έρμα
δώσε στον κόσμο απ' αυτό που έχεις πάρει. | |
----------
27-08-2010 @ 07:04 | ανέγνως αλλ ουκ έγνως ει γαρ έγνως ουκ αν κατέγνως | |
δηθενιά
27-08-2010 @ 07:21 | μες στο αίμα έχω ζύθο άχερα μες στο κεφάλι
της ποιήσεως το μύθο καρατόμησα και πάλι
και ψοφώντας του θανάτου τη συγκίνηση να ζήσω
το νιαούρισμα του γάτου κλαίω για να παραστήσω
απ' τους αγνώστους καλοσύνη μη γυρεύεις
και προπαντός με τις ψευτιές σου ν' ασχολούνται
τις ρίμες πάψε λυρικά να πασπατεύεις
γιατί τα μάτια και τ' αυτιά μας ενοχλούνται | |
----------
27-08-2010 @ 07:24 | η αρχαία κινέζικη άρπα έχει εφτά συμπάθειες κι εφτά απαγορεύσεις.
αγαπά να παίζεται κάτω από το φεγγάρι, πλάι σε γαλήνια νερά.
Δεν επιτρέπεται ν' ακουστεί όταν ο μουσικός είναι δυστυχισμένος ή ο ακροατής προκατειλημμένος. | |
δηθενιά
27-08-2010 @ 07:50 | poίa i sxesis sou me tin arxean kinezikhn arpan re ornio tis kleisouras;
άλλος από μπρος με παίρνει άλλος παίζει την ψωλή του
κι ο χειρότερος μας φέρνει στην παρέα το σκυλί του
χύνομαι για να το φτάσω δε βαστώ να περιμένω
κι όταν κάνω να το πιάσω κόβει πέρα τρομαγμένο
αν οι πολλοί το φυσικό σου κοροιδεύουν
θα πει πως πιότερο από σένα ξέρουν κάτι
αν τύχει πάλι και τ' αυτάκι ασου χαιδεύουν
θα πει πως ήσουνα αστέρι στο κρεβάτι. | |
Αγνή
27-08-2010 @ 10:03 | όταν ακουμπάμε ο ένας τον άλλον,
τα ηλεκτρομαγνητικά μας πεδία
απωθούν το ένα το άλλο....
το χάδι είναι ένα σπρώξιμο πεδίων...
καλώς ήλθες
Χύνομαι για να το φτάσω δε βαστώ να περιμένω
κι όταν κάνω να το πιάσω το θωρώ μισοκομμένο.
| |
δηθενιά
27-08-2010 @ 14:38 | Μα είτε πρόκειται γι αστείο είτε τό φαγαν τα ψάρια
το δικό μου το αιδοίο καταπίνει παλικάρια
κι αν τον έχεις πόντους δέκα περιττό να με πλευρίσεις
γιατί τούτη η γυναίκα δε γουστάρει να γαμήσεις
ομοιάζει το όνειρο στο σκότος της αβύσσου
με φλόγα οπού βαψε το μαύρο και πεθαίνει
άσε τα λόγια τα πολλά λοιπόν και γδύσου
γιατί την ποίηση την έχουμε χεσμένη
με τα πέη ένα γύρο το μαγιόξυλο στο χέρι
πλώρη έβαλα για σύρο τώρα που ναι καλοκαίρι
ο ανήρ που θα πληρώσει και ο νιος που έχει ρεύση
επαφίεται στη γνώση που χω πλέον συσσωρεύσει | |
kantadoros
28-08-2010 @ 11:50 | Οι αδελφοί Καραμαζώφ ίσως είναι τρείς χαρακτήρες σ' έναν άνθρωπο.
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι με πολλά ονόματα.
Γράφεις όμορφα! ::up.:: | |
----------
28-08-2010 @ 12:25 | εγώ τη χρησιμότητα των Γκραν αυτού του κόσμου δεν την αμφισβήτησα ποτέ. για το λόγο αυτό οι διαγνώσεις των ψυχιάτρων δεν με αφορούν και δε με νοιάζουν. καλό σας βράδυ. | |
 |
