| Γύρισα… μνήμες πίσω!
Γύρισα μνήμες πίσω,
ν’ ακούσω τον αχό το ποταμίσιο.
Να σκεπαστώ στου πλάτανου τον ίσκιο,
σε μαυροπίνακα τη κιμωλία να σβήσω,
τα μάτια μου στην ερημιά να κλείσω,
να… ζήσω!!
Γύρισα μνήμες πίσω,
στον αργαλειό να υφάνω να κεντήσω.
Μυλόπετρα ασήκωτη να τρίξει,
τον ανεμόμυλο ο αγέρας να γυρίσει.
Σε φύλλων θρόισμα η ψυχή να ηρεμήσει,
μη πλήξει!!
Γύρισα μνήμες πίσω,
στου Ηρακλή τους άθλους ν’… ακουμπήσω
Στου Ιάσονα να μπω του πελαγίσιου
τ’ ασκέρι, όλο το κόσμο να γυρίσω.
Ομηρικές να αφήσω ιστορίες,
για θυσίες!!
Γύρισα μνήμες πίσω,
ασήκωτη ασπίδα να κρατήσω.
με σάρισα το στόχο να τρυπήσω.
Στα χνάρια ενός μεγάλου να βαδίσω
τ’ απρόσμενα να κατακτήσω,
να νικήσω!!
Γύρισα μνήμες πίσω,
Ολύμπιους θεούς να προσκυνήσω
στην αγορά, με τους σοφούς να συζητήσω.
Τη Τροία οπλισμένος ν’ αντικρύσω,
ότι είμαι αντρειωμένος να τους δείξω.
φιλία και φιλότιμο να νιώσω,
μη παλαβώσω!!
Γύρισα μνήμες πίσω,
μα, σκόνταψα μου ήρθε να δακρύσω.
Κληρονομιά εγώ τι θα αφήσω
στους απογόνους μου που έρχονται ξοπίσω?
Απέραντα βουνά από σκουπίδια?
Μια κιτσαρία πλαστική από τα ίδια?
Υπογραφή? Κάθε μου ίχνος κακοήθεια!
Κι’ ένα πλανήτη που, στεντόρεια, καλεί!
Βοήθεια?????????????????????????????!!!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|