| |
Και ξαφνικά πετάγεται όρθιος…….
Κοιμόταν….. Αν ήταν ύπνος αυτό…….
Ο ιδρώτας στάζει στο μέτωπό του……
Κοιτάζει γύρω…… Είναι μόνος……
Τι συμβαίνει, σκέφτεται…..
Τίποτα….. Και τα πάντα…..
Που βρίσκομαι;
Εδώ….. παντού….. και πουθενά…….
Ποίος είμαι; …..σιωπή……
Δεν ξέρει την απάντηση……
Κοιτάζει γύρω…..
Μα είναι μόνος……
Κλείνει τα μάτια…… θέλει να κλάψει……
Τότε όμως νιώθει κάτι…..
Μια δύναμη τον πλημμυρίζει…..
Ανοίγει τα μάτια…..
Το σκοτεινό δωμάτιο τώρα πια λάμπει……
Δεν υπάρχουν παράθυρα…..
Δεν υπάρχει τίποτα…..
Όμως λάμπει…….
Και τότε τους βλέπει…..
Τον πλησιάζουν……
Φοβάται…..
Μα ξαφνικά τους αναγνωρίζει……
Αυτοί είναι…..
Είναι σίγουρος…..
Είναι οι φίλοι του……
Δεν είναι πολλοί…..
Αλλά το νιώθει…..
Τον αγαπάνε…. Νοιάζονται……
Απλώνει τα χέρια…..
Μα δεν μπορεί να τους αγγίξει…..
Κλείνει τα μάτια….. Θυμώνει….
Πως μπόρεσε να σκεφτεί ότι είναι μόνος;
Ποτέ δεν ήταν…..
Ποτέ δεν τον άφησαν από την στιγμή που γνωρίστηκαν…..
Κι ας νόμιζε κάποιες φορές ότι δεν το βλέπει…..
Έπρεπε να το νιώθει……
Μα είναι χαζός…..
Πάντα όταν έπεφτε του έδιναν το χέρι……
Ανοίγει τα μάτια ξανά…..
Με νέα ελπίδα……
Προσπαθεί να τους αγγίξει……
Τώρα μπορεί……
Δίνουν τα χέρια……
Τον αγκαλιάζουν…..
Είναι λίγοι…… Αλλά είναι εκεί…..
Και τον αγαπάνε…..
Είναι οι φίλοι του……
Και έτσι φεύγουν μαζί για νέες περιπέτειες…..
Δεν θα χωρίσουν ποτέ…….
Γιατί και αυτός τους αγαπάει όσο τίποτε άλλο…..
Γιατί και αυτός είναι πάντα δίπλα τους…..
Γιατί τους χρειάζεται…..
Γιατί δεν θέλει να τους χάσει….
ΠΟΤΕ……
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
