| |
Θυμαμαι ειχα ξαπλωσει στον μικρο σου καναπε
και εσυ αναβες ενα ενα τα κερια
που σβηνανε με το χαμογελο σου
Μοιαζει αιωνας μα ειναι κοντα,το βροχερο Λονδινο,
η ζεστη σου φωλια
η θαλπωρη ,ο χειμωνας.
Λεξεις θυμαμαι,σκορπιες και αυτες
καπου χαμενος σε σιωπες και φωνες.
Και ειναι ολα απαλα,ακομα και ο πονος,
λιωμενα κερια, καθως ειμαι μονος.
Κλεινω τα ματια να ρθω να σε βρω
Στον μικρο καναπε σου να χωθω,να χαθω,
να σβηστουν οι πληγες σου.
Ανοιγω τα ματια,το θολο σου παραθυρο κοιτω και φοβαμαι
αυτο το αποτυπωμα δεν το θυμαμαι.
Αντιο μου αφησες,το λεπτο σου χερι
απο μεσα ενα αστερι τρεμει κι αυτο.
Σου φιλαω το χερι,κι οπως σβηνει το αστερι,
το παραθυρο ανοιγω στο κενο μου βουτω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
