|
Μία ψείρα εκαθότανε πάνω σε κεφαλάκι
και έπινε για πρωινό, φρέσκο αιματάκι.
Ψείρε μου ψειρούλι μου, της λέει ο πονεμένος
φύγε από τα μαλλάκια μου που’σαι ανεβασμένος…
Τσαντίζεται η ψείρα μας με αίμα χορτασμένη,
σκουπίζει με τα μανίκια της το στόμα της και λέει:
Είσαι ένας βλάκας και μίσος, ένας παλιοβρωμιάρης,
έχεις δυο χρόνια να λουστείς και είσαι παραπονιάρης…
Τα παίρνει στο κρανίο, αυτός , τον λέγαν Μπάμπη,
πηγαίνει στην κουζίνα και ανοίγει ένα ντουλάπι.
Τώρα θα δεις μωρή τρελή, έξαλλος της φωνάζει,
παίρνει το αντιψειρητικό και στα μαλλιά το αδειάζει.
Και η καημένη η ψείρα μας στην τρίχα σκαρφαλώνει,
πέφτει από του Μπάμπη τα μαλλιά και σκάει σαν μπαλόνι….
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|