| Όταν είδα τα μαλλιά της
έπαθα μεγάλη πλάκα.
Τόσο όμορφα δεν βρήκα
στης Γης τα μήκη και τα πλάτη
κόντεψε να μου βγει το μάτι
Περπατούσε με καμάρι
και ανεμίζανε με χάρη
και αστράφτανε στον ήλιο
σαν παλιό χρυσό κειμήλιο
Όταν φυσάει ο μπάτης
κυματίζουν τα μαλλιά της.
Κάτω απ' την αγριελιά
της χαϊδεύω τα μαλλιά
και μου κόβεται η μιλιά
Με τρέλαναν ολότελα
με θάμπωσαν πολύ
γιατί ήτανε ολόμαλλα
από αγνό παρθένο μαλλί
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|