στίχος
31-08-2010 @ 00:27 |
Πίκρααα!Απ' τ' άλλα σου θέλω!!!!!!!!!!!
( σαν τη σκιά που ψάχνει αφεντικό, ομολογώ: η σκιαγράφηση της ερημιάς )!!!!!!!!!!!! | |
Amersa K
31-08-2010 @ 01:09 | Μπράβο!!!
Ωραία ιδέα!
Του ταράζεις το φαγητό στ' αλάτι!
Λυσσάει και παθαίνει και πίεση!
Το κρατώ!
(Είμαι συλλέχτρα ύπουλων εκδικήσεων!)
::rock.:: ::up.:: ::love.:: | |
giannis0911
31-08-2010 @ 01:16 | Έτσι η αλλιώς , η ζωή μας ένα ξόδεμα είναι στον ωκεανό της ανυπαρξίας . Σταγόνες βροχής που πεφτούν είμαστε , στο χωνευτήρι της ζωής .
Ξέρεις γιατί ;
Ενας βέβαιος θάνατος και το απροσδιόριστο της στιγμής που θα επέλθει , σε συνάρτηση με το τυχαίο γεγονός και όλους τους άστάθμητους παράγοντες που υποθάλπτει η ζωή , ένα μας δείχνουν . Πως η αξία της στιγμής που ζούμε είναι αιώνια , εάν προσμετρηθεί με το εφήμερο της ζωής . Και νόημα της δίνει η παρουσία μας .
Δεν είμαστε το χτες , κι ας είμασταν στο χτες , ούτε το αύριο που είναι αμφίβολο αν θάρθει , μα σίγουρα το τώρα είναι που μας ορίζει .
Δεν λέω πως δεν θα πρέπει να έχουμε το όνειρο στο βλέμμα , μα πως θα πρέπει να το αποτυπώνουμε ,το κάθε του χρώμα στο χαρτί της υπαρξης μας , πριν η κάθε χαραυγή γυρίσει τη σελίδα . Ότι χρωστάμε και οφείλει η καρδιά μας ,να το πεί . Να βρει τον τρόπο να το γράψει , με μιά ματιά , μ ένα χαμόγελο , μιά καλημέρα , με ένα άγγιγμα και ένα χάδι . Γιατί αν χαθεί η αισθησιακή συγκίνηση που προκαλεί στο βλέμμα το αντίκρισμα της ομορφιάς που έχει η ζωή , ο έρωτας ξεφτίζει και τότε η ματιά θα πάρει το χρώμα το ξεθωρισμένο της συνήθειας .
Πρόωρος θάνατος είναι ο ύπνος της ψυχής που αντί να εποπτεύει , εφησυχάζει .Η παρουσία στη κάθε αγωνιστική στιγμή της πορείας μας , είναι ο λόγος που δίνει λόγο στην ύπαρξη και αιτία .
Εγώ θα έλεγα , αλύπητα να ξοδεύουμε γιατί ότι και να κρατήσεις , όσο αλάτι ...στο τέλος τίποτα δεν θα μείνει .
Καλημέρα Πελαγία .. ::smile.:: | |
danai dana
31-08-2010 @ 01:23 | http://www.youtube.com/watch?v=bDRS_0sIqUI ::hug.:: | |
αντικλείδι
31-08-2010 @ 01:34 | είμαι μια "άδολη" καρδιά , καλοπροαίρετη (όχι άγια) ...
αλλά μέσα σε κόσμο "καλωδίων" ,
ποιος ξέρει άραγε μια Πελαγιώ ...
απλά διαβάζω και με βάζω πιο κάτω από
κάποιους συμφορουμίτες μου (ποιητές) ...
μια ζωή ήμουν χοντρούλα και έριχνα τον εαυτό μου ...
έπαρση μηδέν , ε λοιπόν με εκδικήθηκε ο κύριος ! ...
(άλλο ένα θέμα για ποίημα) ...
εάν πράγματι υπάρχουν άτομα που "μας δουλεύουν" ,
άσε να το δείξει ο χρόνος , είναι ο "μόνος" που τα
βγάζει όλα στην επιφάνεια !!! εμείς ας τον καλοδεχτούμε !!!
τα "σχόλια" είναι μια ημέρησια αποδοχή η μη , αυτού που γράψαμε !!!
αύριο πάλι τα ίδια και πάει λέγοντας ...
αξία έχει "μόνο" η υγεία και η αγάπη των αγαπημένων μας προσώπων !!! | |
μηχανοδηγος
31-08-2010 @ 01:51 | ....να ξοδεύω κουτουρού
στο φαγητό τ`αλάτι ...
καλύτερα .... το όνομα
....παρά να βγει .... το μάτι...
::angel.:: ::blush.:: ::angel.:: | |
aggelos sigalas
31-08-2010 @ 01:54 | πρέπει να εισαι πολύ ένδιαφέρουσα αντικλείδι. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
smaragdenia
31-08-2010 @ 02:07 | δεν έχει νόημα να μιλώ
η να γυρνώ την πλάτη
με σημαδεύεις στα τυφλά
με έμαθες να μη γελώ
και να ξοδεύω κουτουρού
στο φαγητό τ`αλάτι ...
Πελαγία μου , καλημέρα σου.........πολύ καλό!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
**Ηώς**
31-08-2010 @ 02:09 | σώπασα δια παντός
και μέσα στις γιορτές
και μέσα στις ντροπές
και μέσα στα τραγούδια ... ::yes.:: ::yes.:: ::up.:: καλημέρα...πολύ καλό... | |
peiraiotissa
31-08-2010 @ 02:24 | Εγώ συμφωνώ με Αμέρσα....(συλλέχτρα ύπουλων εκδηλώσεων) όταν επιβάλλεται!!!!!!!
Όσο για το γραπτό....έχεις τον τρόπο σου!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
31-08-2010 @ 02:41 | και να ξοδεύω κουτουρού
στο φαγητό τ`αλάτι ...
Γράφεις Πελαγία :γράΦΕΙς:yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
31-08-2010 @ 04:27 | Καταπληκτικό Πελαγία μου!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
monajia
31-08-2010 @ 05:55 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ........ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
gademoskilo
31-08-2010 @ 06:11 | το ξέρω αυτό το μπιμπελό
από μικρό παιδί μικρό που
γέλαγε σε γάμους και κηδείες
με την δυστυχία των άλλων
γινότανε πιο δυνατό τα έσπαγε
όλα στις πορείες
μα μεγαλώνοντας και αυτό
πήγε σε έναν γιατρό με σήμα
το λιοντάρι
φούσκωνε ξεφούσκωνε το
θεριό δεν πήρανε χαμπάρι
του δώσανε τόσο φαγητό
το κλείσανε στο αμπάρι
μα για να δει το αλάτι
αυτό το μπιμπελό το πλοίο
το βούλιαξαν κάτι φαντάροι
στο πέλαγος στα ανοιχτά δεν
γράψανε πότε τίποτα δεν ήξερε
ότι δεν γελάς και το αλάτι που
σπαταλάς το μπιμπελό χωνεύεις ::no.:: ::razz2.:: | |
elsa98
31-08-2010 @ 06:29 | απόθεσε με μπιμπελό
στο λαβομάνο το παλιό
-ίσως εκεί και να χωρώ-
δίπλα σε κάρτες με ευχές
και με λουλούδια ...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Να σαι καλά ::yes.:: ::theos.:: | |
viki72
31-08-2010 @ 06:54 | Απόθεσέ με μπιμπελό....
Πόσο συμπυκνωμένο νόημα κρύβει αυτός ο στίχος...
και πόση πίκρα....
Όμορφο! | |
Sofitsa
31-08-2010 @ 07:55 | Πελαγία...μ' αυτό τ' αλάτι όλες μας την έχουμε πάθει... ::up.:: ::smile.:: ::theos.:: | |
 |
