| |
| | Θυελλα και ανεμος |  | | | A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B. | | |
Το καραβι κοβει κυμα
και το κυμα το καραβι ,
με την πλωρη διαλυμενη ,
τον βυθο σκαλιζει , βυθισμενη .
Κι η στερια σφιγγει σταυρο ,
με μια μανια και μανας αγωνια .
Απλωνει δαντελα - αμμουδια και ξερα ,
να υποδεχτει πανια ,
στα βραχια της λευκα σαν χιονι τ' απλωνει .
Οσοι κατοικουν καραβια και αποκρημνα βουνα ,
ποτε δεν ξερουν , τι τους ξημερωνει .
Σκοτεινος κ' αγριεμενος ο ουρανος ,
σαν χαρος με δρεπανι πανω απο το καραβι περιφερεται
και απειλητικα ζυγωνει .
Βγαζει ανασα παγερη , αστραφτει και βροντα
και με κεραυνο καρφωνει το σκαρι και το λαβωνει .
Κι εκεινο σπαζει σαν γυαλι ,
ακομη κι η στερια το βλεπει
και βουρκωνει .
Θυελλα κ ' ανεμος τρομακτικα
του τραγουδουν για τα στερνα ,
στον Αδη κατευοδιο , πολεμικα τραγουδια
και εκεινο δεν τους απαντα ,
μονο σιωπα , στον ταφο του πανω , δεν θελει ,
ουτε ανθους της θαλασσας της φονισσας ,
ουτε ασματα επικα , ουτε νυφιατικα του θανατου μοιρολογια .
Μονο στην αστραπη , που κι αυτη το πληγωσε πολυ ,
εταξε συγχωρεση .
Να συρει ομως , στην κυρα του και να πει ,
πως απ ' αλλουνου το χερι , θα 'ρθει η ανταποδοση .
--- Πες της , με δακρυα αλμυρα μη με θρηνει ,
τα κυματα που μ ' εκαψαν , στο λουστρο μου δροσοσταλιδες
και ο κεραυνος που μ ' εσπασε , αδυναμη ριπη ,
δεν σκοτωσε τις αγαπες και τις μνημες .
Αυτες , παντα θα κουβαλω στο ξυλινο σκαρι μου ,
σε χιλια κομματια κ' αν ακομη σκορπιστει , θα μαρτυρα ,
μπροστα στα ματια των θεων , πως εζησα μ ' αγαπη αληθινη ,
εγω και η καλη μου .
Τοση , που χορτασε και γοργοφτερη , χαρουμενη
θα πεταξει στα ουρανια η ψυχη μου ,
μακρια και ησυχη απ' το κορμι .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
31-08-2010 @ 06:59 | ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΓΡΑΦΗ ΣΟΥ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | giannis0911
31-08-2010 @ 08:16 | σαν το σκαρί το θαλασσοδαρμένο
σε πέλαγα αρμενίζει η ζωή μας
κι αν το ναυάγιο είναι αναπόφευκτο
ας είναι ..κάνε μονάχα να ναι στ ανοιχτα
εκεί που τη στεριά δεν της επιάνει ματι
κι είναι ο βυθός πολύς βαθύς και άπατος
| | yiannistellidis
31-08-2010 @ 10:29 | Θυελλα κ ' ανεμος τρομακτικα
του τραγουδουν για τα στερνα ,
στον Αδη κατευοδιο , πολεμικα τραγουδια
και εκεινο δεν τους απαντα ,
μονο σιωπα , στον ταφο του πανω , δεν θελει ,
ουτε ανθους της θαλασσας της φονισσας ,
ουτε ασματα επικα , ουτε νυφιατικα του θανατου μοιρολογια .
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ierapostolos
31-08-2010 @ 11:23 | ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: Οσοι κατοικουν καραβια κι αποκρημνα βουνα ποτε δεν ξερουν τι τους ξημερωνει. | | AETΟΣ
31-08-2010 @ 11:54 | Πολύ ωραία η γραφή σου!!!
Καλό ξημέρωμα.
::smile.:: | | elsa98
31-08-2010 @ 12:03 |
έντονες εικόνες ....συναισθήματα και ο επίλογος ένα δυνατό
μήνυμα ψυχής !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-08-2010 @ 12:36 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | curious
28-07-2011 @ 13:03 | ::angel.:: ::kiss.:: ::angel.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
