| |
[B]Είμαι στη σκηνή για πρώτη φορά[/B] με ένα κουστούμι αισθήματα
Δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ τα λόγια μου …φοβάμαι τη σιωπή των θεατών
Και αν παίξω …μόνο σε αυτούς αρέσω
Σε μένα;
Ας γελάσω
Εμένα ο Θεός με μίσησε χρόνια πριν
Και το ταλέντο δεν είναι ευλογία κατάρα είναι
να σου χτυπούν το ντέφι και η ψυχή χωρίς να θέλει να χορεύει γελοία στις σκηνές
[B]είμαι στη σκηνή πρώτη φορά [/B]με πόδια ριζωμένα στο βούρκο της υποκρισίας
δεν γεννήθηκα ηθοποιός … κοίτα τα μάτια μου… αυτά δεν φοράνε σφιχτά σενάρια
οι θεατές μου έμαθαν το ρόλο μου
ρόλος μονότονος , σκοτεινός , αλλότριος
και όσο παίζω τόσο πιο μόνη μου αισθάνομαι
τόσο το μέσα αδειάζει από μια μακρινή φωνή
μια φωνή που θέλει γυμνή να ουρλιάξει μπροστά σε όλους
[B]
είμαι στη σκηνή πρώτη φορά[/B]
σιχαίνομαι το χειροκρότημα τους
μου θυμίζει πόσο καλά εκτελώ τη ζωή μου
ναι η ζωή μου είναι ο ρόλος μου
μα τώρα πια πρωταγωνίστρια στη σκηνή της τραγικότητας και κομπάρσος της ψυχής μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
