Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυγή
 
Η φυγή έχει το χρώμα του Σεπτέμβρη
τότε που σωπαίνει κι αλλάζει χρώματα
ακολουθώντας μοναχικά τον μύθο,
την αθανασία της πέτρας σε μέρες θνητές
εκεί που το χώμα βουλιάζει
κι η άμμος βαθαίνει το ρήγμα της γνώσης
στις φθαρτές συμπληγάδες του βίου.

Κι εκεί που φαίνεται πως δεν άλλαξε τίποτα
άλλαξαν όλα κι ολύμπιες πληγές άνοιξαν
από γνωστές επιλογές
χρόνια υποθηκευμένες σε χώρους ονείρου
σε λειτουργίας όρθρους
στις αλάνθαστες ευθυγραμμίσεις της πίστης
σμίγουν όλοι οι δρόμοι
καταργώντας το προαποφασισμένο της μοίρας.

Τώρα μόνος σου φυτεύεις ήλιους,
σε φεγγάρια αφήνεις αποτυπώματα βουβών λέξεων
βάζοντας στην τσέπη κομμάτια ουρανού,
για να θυμίζουν περάσματα
στις αποστολές άγνωστων συνόρων
διεκδικώντας από τον άνεμο
ν' ανοίξει όλα τα πανιά,
για να περιτρέξεις την γη
θρυμματίζοντας ένα-ένα τα σύννεφα
στα καλέσματα των ανειρήνευτων διαδρομών
που συνειδητά επέλεξες να διασχίσεις.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
AETΟΣ
08-09-2010 @ 00:42
::yes.:: ::theos.::
monajia
08-09-2010 @ 00:43
Τώρα μόνος σου φυτεύεις ήλιους,
σε φεγγάρια αφήνεις αποτυπώματα βουβών λέξεων
βάζοντας στην τσέπη κομμάτια ουρανού,
για να θυμίζουν περάσματα

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ........

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
peiraiotissa
08-09-2010 @ 01:02
Άλλη κλάση....συγχαρητήρια!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.::
aris iordanou
08-09-2010 @ 02:59
"...ακολουθώντας μοναχικά τον μύθο,
την αθανασία της πέτρας σε μέρες θνητές..."
Έξοχο! ::rock.::
idroxoos
08-09-2010 @ 06:08
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Celestia
08-09-2010 @ 06:56
Φανταστικο!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
galanidoy
08-09-2010 @ 08:41
ώρα μόνος σου φυτεύεις ήλιους,
σε φεγγάρια αφήνεις αποτυπώματα βουβών λέξεων
βάζοντας στην τσέπη κομμάτια ουρανού,
για να θυμίζουν περάσματα
στις αποστολές άγνωστων συνόρων
διεκδικώντας από τον άνεμο
ν' ανοίξει όλα τα πανιά,
για να περιτρέξεις την γη
θρυμματίζοντας ένα-ένα τα σύννεφα
στα καλέσματα των ανειρήνευτων διαδρομών
που συνειδητά επέλεξες να διασχίσεις.


Τα σεβη μου...!!!!!
φλοισβος
10-09-2010 @ 10:16
Υποκλίνομαι Σοφία!!!!! Μοναδικό!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο