Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271257 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα χρόνια, πώς πέρασαν;
 
Τα χρόνια –πώς πέρασαν τα χρόνια-
μες στην απόλυτη ενόραση του «θα’ ρθω» και του «λείπεις»;
Όσο να πεις κουράστηκα να μετράω τα τικ- τακ στο εκκρεμές,
τις ζωές που ανταμώθηκαν μονάχα σε έναν χρόνο ανύπαρκτο.
Κι είναι βραδιές –καλή ώρα- που με στοιχειώνουν κάτι πρόσωπα
με’ σε μια ξύλινη κορνίζα καρφωμένα : κάποιος που αγάπησε,
κάποιος που έχασε,
κάποιος που έζησε
κι είναι ένας άλλος που αστόχησε να αγαπηθεί και να αγαπήσει.
Άνθρωποι όλοι, μικρές- μικρές φωτογραφίες τα πρόσωπα και οι σκέψεις.

Και κάπου εκεί στη μέση των σωμάτων ένα ποίημα
«Δεν είναι άλλο η ζωή μας πέρα απ’ το φύσημα τ’ ανέμου στο φτερό
κι απ’ το φτερούγισμα το πρώτο ενός πουλιού. Δεν είναι άλλη η ζωή μας.
Κι αυτός που βλέπεις στον καθρέφτη να’ ναι ξένος.
Πες τον για ξένο, μα είμαι εγώ.
Μπορεί κι εσύ που’ σαι το είδωλο ανεκπλήρωτης αγάπης.»

Τα χρόνια- πώς πέρασα τα χρόνια-
λησμονημένη σε ένα νόθο υλικό και χρώματα ξεθωριασμένα.
Μα είναι και ετούτη η απορία μου μεγάλη:
όταν ανοίγεις μια καρδιά με το κλειδί της μνήμης πόσο βαστάει ο χτύπος της;


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
AETΟΣ
08-09-2010 @ 04:01
Υπέροχη όπως πάντα η γραφή σου.
Καλημέρα Αθανασία.
::smile.:: ::hug.::
poetryf
08-09-2010 @ 04:01
http://www.youtube.com/watch?v=Zhat9FAPhk8
monajia
08-09-2010 @ 04:02
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ......ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-09-2010 @ 04:38
υπεροχο................
Αστρογιογγι
08-09-2010 @ 05:12
τις ζωές που ανταμώθηκαν μονάχα σε έναν χρόνο ανύπαρκτο....ki όταν ανοίγεις μια καρδιά με το κλειδί της μνήμης πόσο βαστάει ο χτύπος της;
οσο βαστα η αγαπη σου...
http://astrojoggi.pblogs.gr/love.html

αντικλείδι
08-09-2010 @ 05:24
πολύ ωραίο , ανθρώπινο , γεμάτο μυρωδιές , εικόνες κι αναμνήσεις !!!
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
08-09-2010 @ 05:30
Εύχομαι έμπνευση και δύναμη τώρα που αρχίζουμε πάλι να γράφουμε. Δε λέω ότι σταμάτησαν όλοι, απλά ο Σεπτέμβρης πάντα έχει κάτι από ξεκίνημα για όλους μας. Όχι μόνο για τα παιδιά.
peiraiotissa
08-09-2010 @ 05:58
όταν ανοίγεις μια καρδιά με το κλειδί της μνήμης πόσο βαστάει ο χτύπος της;

Απορία που την έχεις κι εσύ βρε Αθανασία μου????
Γράφε τέτοια εσύ και άσε εμάς να κρίνουμε!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
08-09-2010 @ 08:01
Aθανασία μου καλημέρα... άκουσε το παρακάτω και πες μου:

http://www.youtube.com/watch?v=_O_6Q20vlpc

για μερικές καρδιές ο χτύπος τους βαστάει για πάντα.
φλοισβος
10-09-2010 @ 09:58
Υπέροχη γραφή!!!! Δυνατό σαν έμπνευση!!!! Τα συγχαρητήριά μου!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο