| |
Μεσα σε χαμενες μαχες
περιφερεται η ζωη....
πανω σε ξενα σωματα
σκορπιζει τα φιλια της.....
Μια πεταλουδα με φτερα βαρια απο την βροχη
γραφει με αιμα απ'την πληγη στο χωμα το ονομα της...
Διαβαζει ιστοριες απο το σακαεμενο παρελθον της...
χαιδευει το αορατο μελανι επανω στις σελιδες....
ολες εκεινες τις εικονες του μυαλου της....
Σφιγγει με σθενος το κενο
που επικρατει στην αγκαλια της...
Τα βραδια κουκουλωνεται κατω απο
τριανταφυλλενιους εφιαλτες...
βολευεται κατω απο τα αγκαθια
κρατωντας την ανασα της ακουγωντας
την νυχτα να ψιθυριζει αυταπατες....
Σ'ενα ζεστο κορμι κλεινεται
και γαληνευει η υπαρξη της...
ενα γνωστο αγγιγμα συνοδευει την σιωπη της...
Χαιδευει το κρυο πανω στα τσαλακωμενα σεντονια
λιγο πριν το σκορπισει το πρωτο φως της αυγης....
Αφηνει τις πληγες της γυμνες
στα βλεμματα του κοσμου....
λαμπουν σαν φιλοι απο το παρελθον κατω απο τις φωτεινες αχτιδες
καθως ανεβαινουν στην σκηνη για ακομη μια αποτροπαια πραξη....
αυτο το θεατρο του παραλογου στα βαθη των αιωνων...
Ενα δακρυ καιει τα ματια
σαν ενα τυφλο ονειρο,τελευταια ευχη μιας αμαθης ελπιδας....
Ο πονος ξεφευγει απο τις λεξεις ...
σφαιρα που αστοχησε,λιγο πιο περα απο την καρδια της....
Γυμνη σερνει τα δεσμα της μεχρι το ανοιχτο παραθυρο
φορωντας ενα πουκαμισο αναμνησεις
παρακολουθει το θανατο του σημερα....
Ενα χαμογελο χαριζει στο κενο
στριφογυριζοντας ενα ονειρο μεσα στα δαχτυλα της
και σαν βροχη ξεχεινεται αφηνοντας πισω μονο την σκια της....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
