... άρα υπάρχω 11-09-2010 @ 01:40 | Είναι του έρωτα μεγάλο το ταξίδι
κάποτε γίνεται κρασί, κάποτε ξύδι
κι η συνταγή μεσ' των αιώνων το κιτάπι
λέει το ξύδι "χωρισμό" και το κρασί "αγάπη".
Πολύ μου άρεσε Αυγουστή...! | |
φλοισβος 11-09-2010 @ 03:35 | Πρωτότυπο!!! Πανέμορφο!!! Καλό μεσημέρι Αυγουστή!! | |
Γιάννης Ποταμιάνος 11-09-2010 @ 04:13 | Με τα φιλιά σου ν΄ ανταμώναμε λιγάκι
να ΄πεφτε σύντομα το παρελθόν σε νάρκη
κι όπως περνάγανε οι μήνες και τα χρόνια
ως τις Πλειάδες να ταξίδευα αιώνια.
Μπράβο Αυγουστή
Πολύ ωραίο
::up.:: ::up.:: | |
Ναταλία... 11-09-2010 @ 04:36 | Είναι του έρωτα μεγάλο το ταξίδι
κάποτε γίνεται κρασί, κάποτε ξύδι
Πολύ σωστά το έγραψες ::yes.:: ::theos.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 11-09-2010 @ 09:18 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
|