| |
Ψυχή μονάχη,αδύναμη στα πρέπει
βγαλμένη από θύμησες του χρόνου αλλουνού
που περπατά αργά,ελπίζοντας,δεν τρέχει
και καρτερά σημάδια,δώρα τ'ουρανού
θα 'θελε να 'τανε κι αυτή στην πύλη
σ'αγώνες άνισους νικώντας το κακό
να χύνει αίμα δικό τους και δικό της
μα είναι αιχμάλωτη του σήμερα εδώ
Αυτή 'ταν έτοιμη ν'αδράξει τη ζωή της
τ'αστέρια λέγανε δεν ήρθε ο καιρός
κ'είν'η κατάθλιψη νέφος στη γη της
τ'αστέρια μίλησαν "ΝΑ Ο ΖΥΓΟΣ"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
