| |
Ξέρεις αυτόν τον πόνο στο στομάχι;
Αυτό το δέσιμο.
Όταν τα σωθικά παλεύουν να νικήσουν,
όσα δεν νίκησε κανείς.
Ξέρεις εκείνες τις στιγμές,
που νιώθεις να σε κατακλύζουν,
το παρελθόν, το μέλλον,
το παρόν σου.
Όταν μαζεύοντ’ όλοι οι γνωστοί,
οι φίλοι και οι έρωτες
και θέλουν να σε συγχαρούν.
Και δεν σου λένε το γιατί.
Τις προάλλες ξάπλωσες ξανά,
σ’ έναν ολόλευκο ουρανό
κι αγνάντευες το σύμπαν.
Και δεν τελειώναν τα χαμόγελα.
Τα κομμάτια ενώθηκαν ένα-ένα,
του παζλ,
τα χρώματα, οι μουσικές και οι χοροί,
οι λέξεις, και οι πέτρες, κι η ζωή.
Εσύ κοιτούσες και χαιρόσουν.
Κι αισθανόσουν
τον πόνο εκείνο, τον παράξενο,
που όμως δεν έμοιαζε με πόνο:
Που ‘ταν σαν δέσιμο με τ’ άλλα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
