| |
| | Σε τυρκουάζ......επιστολόχαρτο |  | | | ΠΑΛΙΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ.....ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΙΑ....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΕΣΤΕ | | |
O παράξενος θόρυβος που ακούστηκε από το τζάμι του διπλανού δωματίου την έκανε να
πεταχτεί απο το κρεββάτι,αραιές σταγόνες ιδρώτα από το μέτωπο της κατέβαιναν νωχε-
λικά προς τα μάτια της,ούτε εφιάλτη να έβλεπα ......σιγοψιθύρισε.Θα είναι οι πιτσιρικάδες
που παίζουν μπάλα στο διπλανό οικόπεδο(ναι βέβαια τους είχε δει καθώς ερχόταν)Μα πό-
ση ώρα κομάμαι?...και με τα ρούχα....και τα γυαλιά μου ?τι έγιναν τα γυαλιά μου,ποιός μου
τα πήρε πάλι?Χαμογέλασε.......(ανόητη μου σκέψη,που λέει και το τραγούδι)....μονολόγησε,
δυνατά αυτή τη φορά.
Ποιός να της είχε πάρει τα γυαλιά αφου ήταν μόνη,είχε έλθει να περάσει ήσυχα το φθινοπω-
ρινό σαββατοκυρικο ......στο εξοχικό(αυτό που κράτησε μετά την μοιρασιά,την μοιρασιά της
μισής της ζωής όπως έλεγε)και δεν είχε άδικο ήταν,κοντά στα δεκαοχτώ(παδί σχεδόν όταν
άρχισε να μοιράζεται την ζωή μαζί του.Κι ύστερα από δυό δεκαετίες(περίπου)ακολούθησε ...
και η ρεαλιστική μοιρασιά των υλικών κεκτημένων.Μα τι είχαν γίνει τα γυαλιά της?Η τάξη .....
που επικρατούσε σ αυτό το σπίτι,είχε αρχίσει να την εκνευρίζει......ααα.....το θυμήθηκε τα είχε
βάλει σ ένα από τα συρτάρια της μικρής βιβλιοθήκης,όταν έψαχνε κάτι για να διαβάσει...........
μετά όμως νύσταξε και χωρίς να το καταλάβει,αφέθηκε στην θαλπωρή της μεσημεριανής σιέ-
στας.
Ανοιξε γρήγορα το δεύτερο συρτάρι(ναι εδώ είναι είπε)επάνω στη βιασύνη της τράβηξε και το
βιβλίο που είχε διαλλέξει,και που τελικά θα έμενε αδιάβαστο,και ενώ προσπαθούσε να το ξα-
νατοποθετήσει στο ράφι......κάτι έπεσε από μέσα,κάτι παλιό διπλωμένο και σχεδόν ανέγγιχτο
-Αποκλείεται!!!!!αποκλείεται .......είχα πετάξει όλα τα γράμματα του ,αυτό πως ξέμεινε??Κι άν κρί-
νω από το επιστολόχαρτο πρέπει ήταν από την επόχη που.........ωχ θεέ μου,τι αμαρτίες πληρώ-
νω?Σταμάτησε να φωνάζει και άρπαξε τον αναπτήρα από το κομοδίνο(δενθα το πετούσε θα το
έκαιγε.....έτσι για να μείνει στην μνήμη της ότι εξαφάνισε και την τελευταία δική του φράση,και την
πιό μικρή του συλλαβή).....Της ήρθε όμως μιά καλύτερη ιδέα,ναι....αυτό ήταν θα το διάβαζε,θα το
διαβάζε ξανά όχι όπως τότε βέβαια ......αλλά σαν ένα παλιό διήγημα αργά......και απολαυστικά.....
Πήγε σχεδόν τρέχοντας στην κουζίνα κι έφτιαξε καφέ,γυρίζοντας στο δωμάτιο άρχισε να ξεντύ-
νεται,πήρε το πρώτο νυχτικό που βρήκε στη ντουλάπα,τοποθέτησε ένα ακόμα μαξιλάρι στο κε-
φαλάρι του κρεββατιού,και μετά από την πρώτη ρουφηξιά του καφέ και χωρίς να ανάψει τσιγάρο
ξεδίπλωσε το γράμμα.
Ενα ελαφρύ αεράκι γεμάτο τρυφερότητα και νοσταλγία,ήλθε να της κρατήσει συντροφιά σ αυτή της
την παραξένη ανάγνωση,αισθάνθηκε την υγρασία στα μάτια της άλλα δεν έκανε τίποτα να σταματή-
σει τα δάκρυα που θα ακολουθούσαν.....τώρα πια δεν δίσταζε να επαναλαμβάνει φωναχτά τις σκέ-
ψεις της ποιός θα την άκουγε άλλωστε.
-Ιδιος πάντα όσες φορές κι αν μου έγραφες υπογράμμιζες πάντα τον τίτλο.....γλύκα!!!!!(έτσι συνή-
θως την αποκαλούσε,γλύκα,αυτή ήταν και η λέξη του τίτλου καλλιγραφική και υπογραμμισμένη.
-Σε καλό σου πως έχεις γράψει έτσι το γάμα σαν υψιλον(είπε χαμογελώντας,ευτυχώς που το χα-
μόγελο της νοσταλγίας εσβησε τα δάκρυα και άρχισε να στεγνώνει το βλέμα της,αφού ρούφηξε
στην κυριολεξία τον τίτλο,πέρασε στον πρόλογο.....μα γιατί τα έχει γράψει έτσι στιχοισμένα σαν
ποίημα?αναρωτήθηκε...και άρχισε πάλι να διαβάζει δυνατά!!!!
Μισό κιλό αλευρι γιά κέικ
τέσσερα αυγά
διακόσια γραμμάρια σοκολάτα κουβερτούρα
δύο φακελλάκια μπεικεν παουντερ
ένα ποτηράκι κονιάκ
Γιά μισό λεπτό περίπου....είχαν παγώσει τα πάντα γύρω της......συνήλθε γρήγορα όχι δεν είχε γρά-
ψει το γάμα σαν ύψιλον ήταν ύψιλον..και ο τίτλος δεν έγραφε γλύκα αλλά υλικά.-Ε βέβαια κεφαλαία
και καλλιγραφικά ,και χωρίς τόνο ο καθένας γλύκα θα το δάβαζε(τρόμαξε και η ίδια από την δυνατή
φωνή της και χαμήλωσε τον τόνο)ωραία διάβασα το ύψιλον γάμα και το γιώτα ύψιλον...ωραίααααα
Ναι βέβαια ,ήταν η συνταγή που του είχε υπαγορεύσει πριν πολλά χρόνια ,εκείνη η συνάδελφος του
στο γραφείο,μου την είχε φέρει και σαν δώρο σε τυρκουάζ επιστολόχαρτο...όπως συνήθιζε τρομάρα
του........άσε που τα υλικά τα έχει γράψει λάθος ο μαλάκας.
Τσαλάκωσε αργά το τυρκουαζ χαρτί μέσα στην παλάμη της,γιατι να το κάψει δεν υπήρχε λόγος.......
έκανε δυό βήματα προς τη μικρή βιβλιοθήκη,και πήρε κοντά της το βίβλιο που τελικά δεν είχε κατα-
φέρει να ξαναβάλει στο ράφι.Θα σε διαβάσω (ψυθίρισε)αλλά χωρίς να κοιτάξω τον τίτλο.
[align=left][align=center][align=right][/align][/align][align=right][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 22
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
galanidoy
18-09-2010 @ 22:05 | πολυ ομορφο πεζό....!!!!!!
καλημερα Κατερινιώ....!!!! | | στίχος
18-09-2010 @ 22:08 | Α,να χαθείς Κατερίνα,πρωί πρωί, με πλάνταξες...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | monajia
18-09-2010 @ 22:57 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.......ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΕΖΟ ΣΟΥ.....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | sofiagera
18-09-2010 @ 23:38 | Ωραίο, γλαφυρό,ρέει, νερό νοσταλγικό, χωρίς μελοδραματισμούς.. ::up.:: ::hug.:: ::up.:: | | μηχανοδηγος
18-09-2010 @ 23:50 | http://www.youtube.com/watch?v=aqHxoWtevhQ
::angel.:: ::blush.:: ::angel.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
19-09-2010 @ 00:06 | εξαιρετικο.......!!!!!!!!!!! την καλημερα μου | | oneiropola
19-09-2010 @ 00:12 | Καλημερααααααααααα!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | apelsini
19-09-2010 @ 00:20 | ::theos.:: ::hug.:: kalimera ::hug.:: | | elsa98
19-09-2010 @ 00:53 | Κατερίνα μου .....τόσο ζωντανές εικόνες τόσο όμορφα γραμμένες που νόμιζα πως ήμουν πλάι σου και το ζούσα μαζί σου .............
Αντε βρε πρωί πρωί μου θόλωσες τα μάτια
::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
Καλημέρα | | Sofitsa
19-09-2010 @ 01:45 | Πολύ όμορφο! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | idroxoos
19-09-2010 @ 02:01 | Πολύ όμορφο..!!!!!!!...και η συνταγή....υπέροχη... ::yes.:: ::hug.:: ::hug.:: | | prince philip
19-09-2010 @ 03:00 | υπεροχο και πανεμορφος τιτλος ::hug.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Δέσποινα1971
19-09-2010 @ 05:41 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | elpidakwstopoulou
19-09-2010 @ 06:05 | αχ μωρε Κατερινάκι πως κάποια πράγματα μας αγγίζουν τόσο πολύ ....
ή είμαι τόσο ευαίσθητη ....
πανέμορφο καρδιά μου ηταν !!! πανέμορφο !!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Ανατολικός
19-09-2010 @ 06:44 | ...
::hug.:: | | Kostas Houston
19-09-2010 @ 09:33 | Κατερίνα απόλαυσα το πεζό που έγραψες. Πολύ πρωτότυπο με φοβερές ανατροπές. Μην εγκαταλείπεις τις ιδέες σου ειδικά τέτοιες όμορφες ιδέες!!!! | | Helene52
19-09-2010 @ 09:51 | Οτι και να γράψεις .... το ίδιο αποτέλεσμα ....
Υπέροχο !!!!
Καλησπέρα Κατερίνα ::theos.:: ::love.:: ::kiss.:: | | ΜΝΗΜΩΝ
19-09-2010 @ 12:28 | Η ίδια υπέροχη γραφή σε πεζό..... Έξοχο....
Καλή σου βδομάδα | | kantadoros
19-09-2010 @ 13:49 | Θα σε διαβάσω (ψυθίρισε)αλλά χωρίς να κοιτάξω τον τίτλο.
Τσελεμεντές; Βέφα; ::smile.:: | | φλοισβος
21-09-2010 @ 05:40 | Έξοχο!!!! | | Νυχτολούλουδο.!!!
23-09-2010 @ 09:03 | Μια γλύκα όλο.!!! ::hug.:: ::hug.:: | | Aνδρέας Lark
25-09-2010 @ 12:59 | Η ανατροπή που υπηρετεί την ειρωνεία σχεδόν κινηματογραφική! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
