στίχος
20-09-2010 @ 07:44 | Πολύ πρωτότυπο και με ωραία γλώσσα...το συναίσθημα δε ,καταρράκτης !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
elpidakwstopoulou
20-09-2010 @ 07:58 | που δεν του δινει κανενα αλλοθι
καμια ελπιδα καμια αιτια
κυριως την παραδοχη σου
για να τραγουδησει.....
αποκομμένο το ονειρο ..... ::love.:: ::love.:: | |
idroxoos
20-09-2010 @ 09:30 | ::yes.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-09-2010 @ 10:03 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
rock sugar
20-09-2010 @ 10:28 | σ'αγαπώ. | |
Music_and_coffee
20-09-2010 @ 11:27 | Ιδιαίτερο το ποιήμα, ανήσυχο, εκ πεποιθήσεως μοναχικό, θλιμμένο. Μήπως είναι λάθος το πλήθος; Και γιατί να ορίζουμε την αξία μας μόνο ανάλογα με την αποδοχή ή την απόρριψη; Καλησπέρα. | |
ΛΑΧΕΣΙΣ
20-09-2010 @ 12:52 | εχει την γλωσσα που στεργει σε ξεχειλα στηθη
εχουν την ριζα που λευτερωνει
εχει τον ρυθμο που ρυθμιζει
ποταμος να βγει
μα απορριπτεος μα απαρτος
δεν έχω λόγια.....
http://www.youtube.com/watch?v=k1-TrAvp_xs
αλλαγή | |
barboutsala
21-09-2010 @ 01:33 | ντεν ακούει, ντεν βλέπει και πεινάει, καλο κυρία | |
 |
