| |
| | η ζωή δεν έχει νόημα |  | | |
Έχω μιλήσει και έχω γράψει πολλά για τη ζωή
και τα συναισθήματα των άλλων.
Έχω γράψει για το πώς τα συναισθήματά τους
θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν στα ναρκωτικά.
Έχω γράψει για τι πρέπει να κάνουν για να συγκρατηθούν.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο για αυτούς, αλλά είναι
ακόμη δυσκολότερο τώρα για μένα..
Δεν είμαι υπέρ των ναρκωτικών
και δεν νομίζω ότι θα είμαι ποτέ,
αλλά αυτό που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι
ίσως ένα από τα προ-αισθήματα των χρηστών ναρκωτικών.
Αυτό ακούγεται περίπλοκο, είναι περίπλοκο
μόνο επειδή αισθάνομαι περίπλοκα, και για αυτό είναι
η γραφή μου πολύπλοκη.
Ξέρω ένα πράγμα, αν ήμουν κοντά σε κάποιους
από τους φίλους μου που κάνουν ναρκωτικά, θα ήθελα ίσως
να δοκιμάσω. Είμαι τόσο αδύναμος να το αρνηθώ,
αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι κοντά ούτε σε ένα φίλο
που να είναι χρήστης, όχι πια. Οι φίλοι μου
που θα ήθελα να είναι κοντά μου τώρα μου δίνουν έμπνευση,
μου δίνουν έναν λόγο να χαμογελάω, και μου δίνουν έναν λόγο
να είμαι ισχυρός, μόνο και μονο για να τους κοιτάω κατάματα.
Δεν χρειάζεται καν να κάνανε κάτι.
Απλώς σίγορα δεν θα μπορούσα να γίνω ένας τοξικομανής,
αν ήμουνα τώρα με αυτούς τους φίλους.
Δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή είναι
"η κρίσιμη καμπή της ζωής μου" ή δεν είναι,
επειδή δεν είμαι εγώ που αλλάζω,
είναι τα πάντα γύρω μου που έχουν αλλάξει,
αλλά όχι από εμένα. Δεν ξέρω, αυτές οι λέξεις τι πραγματικά σημαίνουν.
Δεν μπορώ να συμπεράνω τίποτα αυτή τη στιγμή, ούτε καν τα ίδια τα λόγια μου.
Δεν αισθάνομαι σαν να ξυπνάω το πρωί και
χάνω όλα όσα σκέφτηκα πως είχα.
Δεν είναι αυτό που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή.
Αυτό που αισθάνομαι πραγματικά είναι ενα ΚΕΝΟ. Ξαφνικά
όλα φαίνονται να είναι το τέλος. Είναι ανώφελο!
Το πρωί είναι τόσο δύσκολο να ξυπνήσω και να σηκωθώ.
Τα δέντρα είναι πάρα πολύ πράσινα για να τα κοιτάξω.
Ο ήλιος είναι πολύ φωτεινός για να μείνει έξω απο τα παράθυρα και
ο καιρός είναι τόσο καυτός που δεν μπορώ να πάω πουθενά.
Αυτή είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που
εγώ έμαθα πραγματικά κάτι, κάτι που ονομάζεται
"Η ζωή δεν έχει νόημα," έχω μάθει το πραγματικό νόημα
αυτής της έκφρασης από αυτόν τον κόσμο, μόλις προχθες.
Έχω δει τα δάκρυα περισσοτέρων από 150 ανθρώπων μόλις προχθες επίσης.
Ίσως δεν κλαίγανε, δεν δακρύζανε όλοι τους,
αλλά πιθανώς αισθάνονται τον ίδιο πόνο.
Πού είναι η ελπίδα μου, δεν ήθελα να ρωτήσω κάποιον για κάτι,
επειδή αισθάνθηκα ότι ήξερα όλες τις απαντήσεις.
Ωστόσο, αναρωτήθηκα,
"είναι αρκετό να κλαίς;"
"Είναι αρκετό να πεθαίνεις;"
Αλλά κάποιος μου έσωσε τη ζωή...
Το μόνο που θέλω να κάνω είναι
"Να ουρλιάξω και να χάσω τον έλεγχο, να σηκώσω τα
χέρια ψηλά και να εγκαταλείψω, να τα ξεχάσω όλα και να τρέξω μακριά.
Θέλω απλά να πέσω και να χάσω τον εαυτό μου, να παραδεχτώ πώς,
η ζωή είναι τόσο σκληρή και πονάει σαν κόλαση."
Τώρα κατάλαβα ότι όλα τα πράγματα που έχω κάνει,
δεν είναι ο πραγματικός μου εαυτός που τα έχει κάνει,
είναι ένα ρομπότ που έκανε τα πάντα αντί για μένα.
Δεν έχω χρησιμοποιήσει το μυαλό μου για να σκέφτεί
και να διαμαρτυρηθεί για τίποτα για πολύ καιρό,
το έχω χρησιμοποιήσει για να είμαι "Ευέλικτος",
Ευέλικτος.. είναι η μόνη λέξη που με τρελένει εδώ και ένα χρόνο.
Δεν μπορώ να βρω τον εαυτό μου αυτή τη στιγμή.
Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός στον καθρέφτη,
αυτός που έχει κλέψει τη ζωή μου.
Έχει κλέψει μέρες και νύχτες μου. Έχω χάσει
τον εαυτό μου σε ένα μέρος που ποτέ δεν ήξερα πριν οτι υπάρχει.
Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν. Εγώ επέλεξα
να είμαι όπου είμαι τώρα. Μπορώ να γυρίσω πίσω,
αλλά δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την αλήθεια.
Έχω την αίσθηση ότι η ίδια η ζωή μου δεν θα με δεχτεί.
Είμαι τόσο αναστατωμένος μέσα μου!
Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ήδη πολύ αργά.
Κάθε καλό πράγμα που μου συμβαίνει είναι πολύ καλό
για να είναι αληθινό.
Έπρεπε να το ήξερα, δεν αξίζω τέτοια δύναμη,
αλλά δεν είναι δικό μου λάθος.
Στην πραγματικότητα, είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχω
γιατί είναι το μόνο πράγμα που είχα.
Ο εαυτός μου μιλάει πίσω απο τον καθρέφτη
"Ει, Αν η ζωή ήταν εύκολη, δεν θα μάθαινες τίποτα."
Η ζωή είναι πόνος, αλλά αυτός είναι ο τρόπος της.
Για μένα; δεν λυπάμαι για τον εαυτό μου
αν και δεν ξέρω πού να πάω, δεν εμπιστεύομαι κανένα και δεν
έχω μια θέση στην καρδιά κάποιου.
Φταίω εγώ που δεν έχω τη δύναμη να "καλύψω" την απόσταση
που σκέφτηκα ότι έπρεπε και μπορούσα.
Το μόνο που λυπάμαι είναι εκείνοι, μαζί κι εγώ που πίστεψαν σε μένα.
Ωστόσο, "δεν είμαι φοβισμένος να συνεχίσω να ζω,
δεν φοβάμαι να περπατήσω τον δρομο αυτό μόνος."
Το μέλλον μου είναι στο χέρι μου,
αλλά ίσως δεν έχω κανένα χέρι να κρατηθώ.
Είμαι χωρίς αισθήματα, χωρίς εμπιστοσύνη, χωρίς εμπάθεια, αλοίμονο.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι όλα είναι σχετικά
και σε αντίθεση με τα γεγονότα.
Αυτό το ρομπότ έχει μείνει απο καύσιμα.
Είμαι τόσο διψασμένος. Αν μου έδινε κάποιος λίγο νερό.
Δεν θέλω να περιμένω τις σταγόνες της βροχής να
πέσουν στο στόμα μου, διότι τότε θα είναι πολύ αργά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
prince philip
20-09-2010 @ 12:37 | κανε μια βολτα σε ενα νοσοκομειο με καρκινοπαθεις , πηγαινε σε ενα ορφανοτροφειο ή και ενα ταξιδι στην αφρικη εκει που παιδια λοιμοκτονουν αλλα εχουν διψα για ζωη , Τοτε μπορει να νιωσεις ο πιο πλουσιος ανθρωπος του κοσμου , ο πιο δυνατος . Ισως χρειαζεσαι ενα σοκ για να καταλαβεις οτι η ζωη ειναι ενα δωρο , ενα δωρο που εχει δοκιμασιες που πρεπει να περασεις ομως για να το γευτεις πιο καλα .
Αν τα ελεγες αυτα σε καποιον ετοιμοθανατο που διψαει να ζησει αλλη μια μερα ισως να εβαζε τα γελια στην καλυτερη περιπτωση γιατι στην χειροτερη μπορει να εκανε κατι πιο αγενες
Εχεις χερια , εχεις ποδια , εχεις μυαλο , εχεις ματια
ΕΧΕΙΣ ΥΓΕΙΑ και τιποτα στη ζωη δεν ειναι δεδομενο
ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ? ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ::yes.:: | | sofolatrhs
20-09-2010 @ 12:50 | aplws ekfrazomai prince | | στίχος
20-09-2010 @ 22:17 |
Έτσι αισθάνονται όλοι οι ευαίσθητοι της γης !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | monajia
20-09-2010 @ 23:16 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | barboutsala
21-09-2010 @ 01:57 | όλο αυτό; δεν υπάρχει περίπτωση λέμε | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
