monajia
21-09-2010 @ 01:59 | το απέραντο κοιτώ τ’ ουράνιου θόλου
και την πορεία του φωτεινού του στόλου
τα δέντρα ανθίζουν γύρα μου
κι εγώ να κλαίω τη μοίρα μου
δεν είν’ του χαρακτήρα μου
καθόλου
ΣΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΧΡΗΣΤΟ.....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος
21-09-2010 @ 02:26 |
Πίνακας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
αντικλείδι
21-09-2010 @ 02:56 | δηλώνω θαυμάστρια σου !!!! και πίνακας και συναισθήματα
και "ζόρικος" τρόπος γραφής !!!!!! Μπράβο χρήστο !!!!!!! | |
dante537
21-09-2010 @ 04:41 | ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτήν την θάλασσα αυτή που χάλασα για να σε βρω ::up.:: | |
Music_and_coffee
21-09-2010 @ 06:20 | Χρήστο, υπέροχο... αυτή τη θάλασσα κάτω απ' τη βεράντα πρέπει να φανταζόμαστε και να συνεχίζουμε με χαμόγελο. | |
φλοισβος
21-09-2010 @ 07:40 | Εκπληκτικό!!!! | |
sharon
22-09-2010 @ 00:43 | Aπέραντη παραλία με χοντρή άμμο και διάφανο χαλικάκι .
Είμαι εκεί
Τέλοιο | |
 |
