| |
| | Συγγνώμη και ευχαριστώ |  | | | Άλλος ένας συνδυασμός ποιήματος και ιστορίας,που όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα εμπεριέχονται μέσα όπως και στην ζωή σε πανδαισία. | | |
Συγγνώμη και ευχαριστώ
Ήμουν ένας άγγελος και σε κοιτούσα απο ψηλά,
Αθάνατος υπήρξα με θρόνο και φτερά,
Αόρατος από σένα και όμως με κάθε σκέψη σου ένα,
Να σε ακούω να φωνάζεις από τον κόσμο «πόσο υποφέρω»,
Αναρωτιόμουν αν ήταν δυνατό οτιδήποτε να σου προσφέρω,
Αν ήταν δυνατό τον θρόνο μου να αφήσω,
Μια στιγμή μαζί σου μονάχα να ζήσω.
Επειδή έβλεπα πως στο μέρος σου οι άνθρωποι ήτανε κακοί,
Και σε έκαναν να νιώθεις μίσος φόβο και οργή,
Ήθελα να έρθω να ζήσω απλώς για να σου δώσω ενδιαφέρον και φροντίδα,
ότι για κάθε πόνο υπάρχει μια θεραπεία ελπίδα.
Ήταν τα φτερά μου που με εμπόδιζαν να περπατήσω,
Ήταν η αθανασία μου που με εμπόδιζε να ζήσω,
Ήταν πως διάβαζα κάθε σκέψη κάθε ανθρώπου που δεν με άφηνε να σκεφτώ,
Ήταν ότι είχα τα πάντα που δεν ήξερα τι μου ήταν αρκετό.
Άφησα όλα τα μεγαλεία για να ζήσω στον κόσμο σου θνητός,
Σίγουρος ότι δεν θα μου λείψει ποτέ ο παλιός μου εαυτός,
Κάθε σου επιθυμία διαταγή να νιώσεις στον κόσμο σαν ναός,
Κάθε μου συναίσθημα θυσιασμένο για την αφθονία σου βωμός.
Ώσπου πέρασα μαζί σου την στιγμή,
Σίγουρος πως θα με εκτιμήσεις και θα ναι παντοτινή.
Μακάρι να μπορούσα να σου χαρίσω ολάκερη την γη,
Αφού μισούσες τον κόσμο σου σε έκανα όμορφα να νιώσεις σε ζωή αλλοτινή,
Με τα πιο όμορφα λόγια που μπορούν να ειπωθούν από μία σε άλλη ψυχή,
Επιβράβευα κάθε προσπάθεια σου ώστε να μην νιώσεις πως οτιδήποτε κόπος σου έχει χαθεί,
Άκουγα κάθε λέξη σου με ενδιαφέρον και στοργή,
Μέσα σου τίποτα να μην κρατάς να νιώθεις σε ψυχική φυλακή,
Να μουν το στήριγμα το θεμέλιο που θα έβγαζες κάθε βάρος από μέσα σου ότι σε απασχολεί.
Ας μην σου αποκάλυπτα τι ήμουνα δεν θα με πίστευες ποτέ,
Ας με έλεγες χαϊδευτικά «άγγελε μου φτερωτέ»,
Ούτε θα μάθαινες πόσο σε είχα αγαπήσει,
Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν τίποτα να μην σου λείψει,
Και ό,τι αισθήματα είχα έλεγα στον εαυτό μου μέσα μου να τα κρατήσει,
Γιατί ήμουν ο φύλακας άγγελος σου που για σένα δυο ζωές έχει ζήσει,
Όσο άσχημα και να μου φερόσουνα ποτέ δεν θα σε είχα παρατήσει.
Είχες πια βγάλει ό,τι σε βασάνιζε από μέσα σου οριστικά,
Χάρη σε μένα δεν είχες ανάγκη να ξεσπάς σε άλλον ποτέ ξανά,
Πίστευα είχα διώξει όποιαδήποτε μέσα σου κάθε υπαρκτή κακία,
Και ότι ήσουνα άνθρωπος από την φύση σου κακιά δεν είχε καμία σημασία,
Γιατί οι άγγελοι και οι άνθρωποι είναι το ίδιο στον κόσμο αυτό,
Η ζωή είναι να δημιουργήσεις και όχι να ψάχνεις έναν χαμένο εαυτό.
Ώσπου ήρθε η στιγμή που δεν με είχες ανάγκη πια.
Τον άγγελο σου που σε οδήγησε συναισθηματικά στην κορυφή ψηλά.
Που συνέχισε να πολεμάει για σένα μέσα από την φωτιά.
Που σου πρόσφερε υποστήριξη λόγια και αισθήματα μοναδικά.
Τελικά όμως διάλεξες να δώσεις στον εαυτό σου και άλλη χαρά.
Να με χρησιμοποιήσεις σαν το αντικείμενο σου να ξεσπάσεις τον εαυτό σου να ικανοποιήσεις,
Γιατί ότι κακό και να μου έκανες δεν θα σε εκδικόμουνα σε είχα θεοποιήσει,
Θέλησες να με βλάψεις να με πληγώσεις να μου κάνεις όσο ήταν δυνατό κακό,
Να με βλέπεις να πονάω να υποφέρω να με δεις να θυμώνω για σένα ήξερες ότι δεν έχω κακό εαυτό,
Να εκμεταλλευτείς όσο δικαίωμα σου είχα δώσει επάνω μου εξουσία,
Για να με κάνεις να νιώσω όσο άσχημα τα καταφέρεις αφού δεν θα χες τιμωρία,
Ήθελες να με προσβάλλεις στον κόσμο μπροστά και με ότι έρθει στο μυαλό να με κατηγορείς,
Ώστε να νιώσεις την ικανοποίηση της κακίας που μέχρι τώρα από μένα σε απέτρεψα να την δεις,
Δεν σου ήταν δυνατό με μία ζωή με ευτυχία αγάπη νόημα πνεύμα ευχαρίστηση αγαλλίαση να συμβιβαστείς,
Το μόνο που ήθελες τώρα που σου πρόσφερα τα πάντα ήταν να ακολουθήσεις τα μονοπάτια κακίας εξαπάτησης μίσους και οργής.
Έπρεπε να αφήσω μάτια μου ανοιχτά.
Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι δεν γίνεται να τους εκπληρώσεις τα όνειρα τους και να σε ευχαριστούν όχι με λόγια αλλά με πράξεις ξανά και ξανά.
Τα λόγια τους είναι ψεύτικα και οι υποσχέσεις τους λόγια της στιγμής.
Η ζωή τους ένα φαίνεσθαι και το είναι τους μια απληστία αλληλοκαταστροφής.
Τι ήθελα να αφήσω τον παράδεισο μου.
Να εγκαταλείψω ότι με καθόριζε σαν τον εαυτό μου.
Δεν υπήρχε πια ο δρόμος της επιστροφής.
Ήμουν ο αρχιτέκτονας της ίδιας μου της καταστροφής
Ένας παρατηρητής στα συντρίμμια της ζωής
Να τα μαζέψω ατέλειωτα ήταν θα έπαιρνε παντοτινά
Δεν είχε σημασία όμως ήμουνα πια μόνος σε ερημιά.
Ήξερα όμως τι θα γίνω. Ένας εκδικητής.
Όλοι αξίζουν να τιμωρηθούν για τα εγκλήματα τους και η τιμωρία είναι έγκλημα. Ας είμαι εγώ ο καθοριστής.
Ίσως δεν ήμουνα ποτέ άγγελος. Μάλλον έλεγα στον εαυτό μου μια ιστορία.
Για να μπορώ να φέρομαι στον καθένα τέλεια μέσα μου μία δικαιολογία.
Ένα όνειρο που δεν με ένοιαζε αν θα με κάψει η φωτιά.
Τώρα όμως οι στάχτες μου ήταν ο δρόμος για το σε ποιον επόμενο πρέπει να φέρω συμφορά.
Να φέρομαι τέλεια κανείς δεν το αξίζει
Κανενός τα αισθήματα καμία πράξη δεν αγγίζει.
Πως να πληγώσεις κάποιον που είναι ανίκανος να αισθανθεί.
Αν υπάρχει τρόπος τότε βρήκα νόημα στην μίζερη μου την ζωή.
Αν μπορούσα να σε δω άλλη μία φορά
Πηγάζοντας από μέσα μου ένα συγγνώμη και ένα ευχαριστώ θα λεγα ξανά.
Συγγνώμη που σου φέρθηκα με τον καλύτερο τρόπο
Συγγνώμη που για να σου δώσω ευχαρίστηση μπήκα σε τόσο κόπο
Συγγνώμη που για να βρω τα καλύτερα λόγια να πω πήγα στου μυαλού μου κάθε τόπο.
Συγγνώμη που με τα κοπλιμέντα μου σε έκανα να νιώσεις τι σημαίνει ομορφιά
Συγγνώμη που προσπάθησα να κάνω τον κόσμο σου παράδεισο για να μην νιώσεις ποτέ μοναξιά.
Συγγνώμη.
Ευχαριστώ που μου έδειξες πόσο άδικη είναι η ζωή.
Ευχαριστώ που μια κατακαμένη καταβασανισμένη καταξεσκισμένη μάζα στο στήθος μου την έκανες απλώς ακόμα μια πληγή.
Ευχαριστώ που έδιωξες κάθε συναίσθημα μέσα μου και τώρα μπορώ να εκπληρώσω το έργο μου χωρίς σταματημό.
Εσένα και όσους μου έκαναν κακό να μπορέσω να εκδικηθώ.
Ώσπου να μην υπάρχουν πια αυτοί. Εσύ. Ή εγώ.
Και αν πόσο πολύ σ'αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις...
Τότε πόσο πολύ σε μίσησα θα το δεις και θα το πάθεις.
Ξέρεις τώρα γιατί έγινα ένα τέρας. Οι λέξεις που σε κανέναν ξανά ποτέ δεν θα πω.
Ξέρεις πολύ καλά ποιες είναι. Συγγνώμη και ευχαριστώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 21
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Έχω διαγράψει όλα τα κοινωνικά δίκτυα, άρα όποιος θέλει οτιδήποτε συγκεκριμένο πείτε comment/μήνυμα | | | |
|
στίχος
21-09-2010 @ 04:26 | Για βιβλίο πήγαινε...με βγήκαν τα μάτια να σε διαβάσω,dante, μπαρδόν κιολας...Το Ζορό να τον προσέχεις,μη γυρίσει εναντίον σου...δεν ξέρεις ποτέ...καλό πάντως,έχει μια ορμή...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | monajia
21-09-2010 @ 04:26 | Και αν πόσο πολύ σαγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις...
Τότε πόσο πολύ σε μίσησα θα το δεις και θα το πάθεις.
Ξέρεις τώρα γιατί έγινα ένα τέρας. Οι λέξεις που σε κανέναν ξανά ποτέ δεν θα πω.
Ξέρεις καλά ποιες είναι. Συγγνώμη και ευχαριστώ.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ..............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | dante537
21-09-2010 @ 05:05 | χαχά στίχε ωραίο comment..πράγματι να έχεις υπερήρωα στο πλευρό σου και να γίνει villain..ο ζορό έγινε ο τζόκερ και δεν γλιτώνετε!!!!!!!!!! αν και από ότι βλέπω τελικά όλη η όμορφη αίσθηση ότι ήταν ένας άγγελος που παράτησε τον θρόνο και τα μεγαλεία για μία αγάπη χάνεται όταν αρχίζει η αίσθηση terminator..όπως ακριβώς χάνονται και τα αισθήματα στην ζωή ταύτιση με τον ήρωα!!! ορμή!!! για να δούμε.. | | στίχος
21-09-2010 @ 05:08 | Είσαι ωραίος dante !!!!!!!!!!!!!!!!!! | | το κορίτσι του Μαι
21-09-2010 @ 05:35 | sono un monstro....
grazie Dante ::hug.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
21-09-2010 @ 05:43 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | idroxoos
21-09-2010 @ 06:17 | όμορφο...!!!!!!!!!!!
Καλό μεσημέρι.... ::yes.:: ::up.:: | | aspigon
21-09-2010 @ 06:17 | Ήταν τα φτερά μου που με εμπόδιζαν να περπατήσω
Ήταν η αθανασία μου που με εμπόδιζε να ζήσω
Ήταν πως διάβαζα κάθε σκέψη κάθε ανθρώπου που δεν με άφηνε να σκεφτώ
Ήταν ότι είχα τα πάντα που δεν ήξερα τι μου ήταν αρκετό.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | dante537
21-09-2010 @ 06:26 | όμορφο??? χαχαχαχαχα...φαίνονται όσοι δεν το διαβάζουν όλο, εκτός αν ένας πρώην ήρωας-άγγελος-πρίγκηπας παραμυυθιού που έγινε ορκισμένος εκδικητής-κακός παραμυθιών αφήνει στο τέλος όμορφη αίσθηση ::laugh.::.
Από την καλή άποψη, χαίρομαι τελικά που κατάφερα να δημιουργήσω πανδαισία συναισθημάτων. Στην αρχή αφήνει όμορφη αίσθηση ερωτική κομεντί φαντασίας, μετά γίνεται δράμα, μετά κοινωνικοδιδακτικοφιλοσοφική, και μετά εκδικητικό ψυχολογικό θρίλερ. Χαίρομαι που όσοι διάβασαν διαφορετικά μέρη είπαν την άποψη τους και τα κατάφερα να περάσω όλα τα αισθήματα πανδαισία ::devil.:: ::angel.:: | | στίχος
21-09-2010 @ 06:31 | Κουίζ μας κάνεις ,βρε μπαγάσα; το διαβάσαμε όλο λέμε,αφού αλλοιθωρίσαμε,σου λέω...απλά άλλα εντοπίζει ο καθείς...!!! | | χρηστος καραμανος
21-09-2010 @ 07:34 | Και αν πόσο πολύ σαγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις...
Τότε πόσο πολύ σε μίσησα θα το δεις και θα το πάθεις.
Ξέρεις τώρα γιατί έγινα ένα τέρας. Οι λέξεις που σε κανέναν ξανά ποτέ δεν θα πω.
Ξέρεις καλά ποιες είναι. Συγγνώμη και ευχαριστώ.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Brunhilda
21-09-2010 @ 08:55 | Αμην! | | smaragdenia
21-09-2010 @ 09:30 | Αν μπορούσα να σε δω άλλη μία φορά
Πηγάζοντας από μέσα μου ένα συγγνώμη και ένα ευχαριστώ θα λεγα ξανά.
Συγγνώμη που σου φέρθηκα με τον καλύτερο τρόπο
Συγγνώμη που για να σου δώσω ευχαρίστηση μπήκα σε τόσο κόπο
Συγγνώμη που για να βρω τα καλύτερα λόγια να πω πήγα στου μυαλού μου κάθε τόπο.
Συγγνώμη που με τα κοπλιμέντα μου σε έκανα να νιώσεις τι σημαίνει ομορφιά
Συγγνώμη που προσπάθησα να κάνω τον κόσμο σου παράδεισο για να μην νιώσεις ποτέ μοναξιά.
Από όλο προτιμώ και ξεχωρίζω αυτό.... γιατί δείχνει το μεγαλείο της ψυχής του ανθρώπου που αγαπά......... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | prince philip
21-09-2010 @ 15:02 | .................................
::yes.:: ::hug.:: ::theos.:: | | ierapostolos
22-09-2010 @ 10:32 | ::theos.:: ::smile.:: ::theos.:: Το χαμόγελο είναι για το σχόλιό σου. | | aggelos sigalas
23-09-2010 @ 08:59 | πραγματικά ενα χαμόγελο για΄σχόλιο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | dante537
23-09-2010 @ 09:14 | πράγματι αν ο υπερασπιστής που έγινε εκδικητής είναι ο joker, why so serious? lets put a smile on that face ::clown.:: ::devil.:: | | Νυχτολούλουδο.!!!
23-09-2010 @ 09:11 | Με νόημα και ουσία.!! ::hug.:: ::hug.:: | | Helene52
23-09-2010 @ 10:30 | Φοβερό !!!!!!!!!!!!!!!!
Ο άγγελος της αγάπης που θέλησε να γίνει ο άγγελος της εκδίκησης , μόνον που νομίζω δεν τα κατάφερε .... απλά αποφάσισε να ζει χωρίς την αγάπη !!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Rannia . k
24-09-2010 @ 03:33 | Υπέροχο!!!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!!!
::up.:: ::smile.:: ::up.:: | | EleutheriaPL
12-10-2010 @ 10:36 | Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου στα ποιήματά μου.
Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα μερικά δικά σου ποιήματα. Ξεχωρίζω το παρακάτω απόσπασμα:
Ήταν τα φτερά μου που με εμπόδιζαν να περπατήσω
Ήταν η αθανασία μου που με εμπόδιζε να ζήσω
Ήταν πως διάβαζα κάθε σκέψη κάθε ανθρώπου που δεν με άφηνε να σκεφτώ
Ήταν ότι είχα τα πάντα που δεν ήξερα τι μου ήταν αρκετό. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
