stixoi.info: Λόγια λιτά παράξενα, χαμένα στην οπτασία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Λόγια λιτά παράξενα, χαμένα στην οπτασία

Έκοψα το σκοινί των κόπων μου με την πέτρα την κοφτερή
κράτησα δυο χέρια καθαρά για να βαστώ το κύμα
τρέχω στου δρόμου την σιγή, μα κλαίω και φωνάζω
όπως τα έρημα κελιά που κάποτε κάποιες καρδιές χτυπούσαν

Δεν τα λέω όλα αυτά για να γίνουνε αλήθεια, με ψέματα
δεν θα σταθούν θα ψάξω κάτι άλλο, κάτι μακάβριο και φοβερό
για να σταθεί η αλήθεια στην μοναξιά μου επάνω.

Μπορεί να μην με πιστέψατε πόσο λιτά τα λέω
αφού λιτή είναι η ψυχή που ψάχνει την σωτηρία
του κορμιού και του αίματος την λεπίδα χαμένη στην καρδιά.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά,Φαντασίας Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

στίχος 21-09-2010 @ 15:14	::angel.:: ::sad.:: ::angel.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia 21-09-2010 @ 21:07	::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΡΗΜΟΠΕΤΡΙΤΗΣ 21-09-2010 @ 23:55	::theos.:: ::theos.::
barboutsala 22-09-2010 @ 00:41	για δέσιμο
Μολυβένιος Στρατιώτης 22-09-2010 @ 10:56	Λόγια πικρά,στενάχορα,φίλε μου που λες.... ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο