αντικλείδι
26-09-2010 @ 15:15 | Α Π Ι Θ Α Ν Ο , όλο αίσθημα και τρυφεράδα !!!!!!!! | |
Music_and_coffee
26-09-2010 @ 15:54 | Μοναξιά, ωραία σα λύπη... αν δεν το 'χεις νιώσει δεν το καταλαβαίνεις. Στοχεύεις κέντρο όπως συνήθως! Την καλημέρα μου, και επειδή έρχεται καινούργια βδομάδα: Τα καλύτερα έρχονται! (τώρα πού είναι ακριβώς αυτή τη στιγμή είναι ένα άλλο θέμα...) | |
monajia
26-09-2010 @ 16:00 | Άχνιζε ακόμα ένα διάφανο φεγγάρι
ωραίο σαν άτι, δίχως όμως καβαλάρη
κι άνοιξα πρώτη εγώ την πόρτα –από εσένα,
τα δυο μου μάτια ήταν στεγνά κι όμως βρεμένα.
«Ώρα καλή» -σιγοψιθύρισα- «καρδιά μου».
Κι ωραία σα λύπη η μοναξιά, ήρθε κοντά μου.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
adiorthwtos21
26-09-2010 @ 16:54 | τα δυο μου μάτια ήταν στεγνά κι όμως βρεμένα.
«Ώρα καλή» -σιγοψιθύρισα- «καρδιά μου».
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
στίχος
26-09-2010 @ 20:23 | Διάνα...στην καρδιά μας...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::angel.:: ::love.:: ::sad.:: | |
oneiropola
26-09-2010 @ 23:31 | Άχνιζε ακόμα ένα διάφανο φεγγάρι
ωραίο σαν άτι, δίχως όμως καβαλάρη
κι άνοιξα πρώτη εγώ την πόρτα –από εσένα,
τα δυο μου μάτια ήταν στεγνά κι όμως βρεμένα.
«Ώρα καλή» -σιγοψιθύρισα- «καρδιά μου».
Κι ωραία σα λύπη η μοναξιά, ήρθε κοντά μου.
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
μηχανοδηγος
26-09-2010 @ 23:51 | http://www.youtube.com/watch?v=XxBO_yeHdmY
::angel.:: ::blush.:: ::angel.:: | |
kapnosa-v-ainigma
26-09-2010 @ 23:52 | ::love.:: Πανέμορφο!!!! ::angel.:: | |
Αστρογιογγι
27-09-2010 @ 00:44 | Πάλευε ακόμα η σκιά σου απά στον τοίχο...
(στην τοπικη μου διαλεκτο)
Στοχευση! ...κεντρο! χα! Ομορφια!
| |
ΜΝΗΜΩΝ
27-09-2010 @ 00:56 | Σαν θρίλερ με τον έρωτα να παίζει στο κατώφλι
με την αδυναμία του την εύθραυστη σαν τσόφλι
όπου σκιές στοιχειώνουνε αρχαίους φόβους πάλι
και μας αφήνουν μόνους μας με των γιατί την ζάλη.....
Αθανασία την καλημέρα μου..... Ώρες ώρες κι εσύ φαντάζομαι θα μένεις έκπληκτη μ' αυτά που γράφεις.... Μπράβο κορίτσι μου είσαι υπέροχη.....Συνέχισε να μας εκπλήσεις έτσι..... | |
prince philip
27-09-2010 @ 02:22 | Πάλευε ακόμα η σκιά σου άπα στον τοίχο
και η ραγισμένη μας σιωπή έβγαζε ήχο
θαρρείς μωρό που του ‘χαν κλέψει την πιπίλα
ή όπως να λέει ο Χριστός «Ιούδα φίλα!».
Έτσι σ’ αισθάνθηκα απ’ έξω μου για λίγο. ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
idroxoos
27-09-2010 @ 04:47 | ::up.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
peiraiotissa
27-09-2010 @ 05:37 | κι άνοιξα πρώτη εγώ την πόρτα –από εσένα,
τα δυο μου μάτια ήταν στεγνά κι όμως βρεμένα
Τι άλλο μπορώ να πω εγώ...που να ταιριάζει σ΄αυτό το Ποίημα???
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
elpidakwstopoulou
27-09-2010 @ 05:42 | αυτές οι σκιές που παλεύουν πάνω στον τοίχο ....όταν δεν λέει να ξημερώσει ...κάνουν την μοναξιά αφόρητη....
υπέροχη πάντα !!!!!!!!!! ::love.:: ::kiss.:: | |
ΤΕΛΛΟΣ
27-09-2010 @ 05:49 | Άχνιζε ακόμα ένα διάφανο φεγγάρι...
λυπημένο...σαν ομορφιά | |
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
27-09-2010 @ 11:07 | ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΩΔΙΚΟΤΕΡΑ | |
sakti
27-09-2010 @ 14:24 | Άχνιζε ακόμα ένα διάφανο φεγγάρι
ωραίο σαν άτι, δίχως όμως καβαλάρη
καταπληκτικη παρομοιωση!!!!!!!!!! | |
poetryf
27-09-2010 @ 14:51 | Σας ευχαριστώ μέσα απ' την ψυχή μου. ::hug.:: | |
 |
