Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συμπας Κοσμος
 
Αδυνατεις να κατανοησεις
τα μεγεθη και το σφριγος
του παθιασμενου ερωτα μου
και γινεσαι αβουλο μερος μιας συμβατικης λογικης ,
αφηνοντας το τυχαιο στην τυχη του

Με τα λυπημενα ματια σου
ζητας από μενα
μια μονη
κατανοηση και συγχωρεση

Αλλά, χρονια τωρα αυτο το παραπονο
μου καθησε λυγμος
στο λαιμο

Και αδυνατω να φανταστω
το μεγεθος και το σφριγος
του συμπαντος κοσμου
μ εμας μεσα του
να του πηγαινουμε κοντρα

Θα μας κατασπαραξει




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
στίχος
27-09-2010 @ 02:48
Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
27-09-2010 @ 02:53
ΔΥΝΑΤΟΣ ΣΤΙΧΟΣ.....ΕΥΓΕ.................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
αντικλείδι
27-09-2010 @ 02:56
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!!!!!!!!!!!!!!!
TAS
27-09-2010 @ 04:58
έξω από τις συμβάσεις, αλλάζει και η έννοια της κατασπάραξης . . .
είναι όμως και αυτά τα λυπημένα μάτια . .
oneiropola
27-09-2010 @ 05:48
Και αδυνατω να φανταστω
το μεγεθος και το σφριγος
του συμπαντος κοσμου
μ εμας μεσα του
να του πηγαινουμε κοντρα

Θα μας κατασπαραξει

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
την καλησπερα μου Μανο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο