| |
Μια λεξη , ο θανατος μου .
Κι αλλη μια , το σωσιβιο μου,
απο ποια να κρατηθω , για να επιπλευσω ;
Κι αν ο θανατος μοιαζει με ηττα σκοτεινη ,
ερχεται ενα πρωι δροσιας , που το νομισμα γυριζει
και η κεφαλη , τα γραμματα νικα .
Ειναι που κρυμμενα καποια πρωινα ,
αχνα ακομη , μα αδρα , του μελλοντος απογονοι ,
παιδια , θα κανουν την ηττα νικη ,
γιατι εκεινα θα 'χουνε φτερα , φτερα πνευματικα .
Κι ετσι η αναταση , πνοη , ανασα , δυναμη , θα υψωθει
ισχυρη σε δρομους ηλιοφωτισμενους , ηλιοφανερωμενους ,
οπου τα εμποδια θα φανταζουν ατυπη απειλη
και αχρηστη η οχυρωματικη παραταξη .
Με τ' εμποδιων τ' αλματα και ολες οι κινησεις ,
στη ζωη , μα οταν γιγαντωνεται η αντισταση ,
μεταπηδουν τα σχηματα σε αλλη διαταξη .
Και νεα σχηματα περα απ' τα γνωστα και γνωστικα ,
θα παρουν θεση μαχης τελικα , γιατι ψηλωνει ο νους
κι αυτο λεγεται επανασταση .
Μια τετοια επαναστατημενη μερα , θ ' αναστηθουν
και οι νεκροι , θα γινει η νυχτα μερα , φως , αυγη .
Κι οσοι ζουσαν σφαλιστα σε υπογεια συρικνωμμενα
και ανηλιαγα χαλασματα , θα βγουν στην επιφανεια ,
εξω θ ' ανοιξουν , σ' αρχιπελαγος πανια ,
στον ηλιο της ζωης για να πανηγυρισουν την ανασταση .
Κι οσο καμπανες θα ηχουν γιορταστικα ,
ποτε τους δεν θα φοβηθουν, γιατι στο φοβο δεν χωρα ,
καμια του πνευματος και της ψυχης αναταση .
Μια μερα καποιοι θα βγουν , θα το τολμησουν
και θα βρουν , οσα θελησαν να τους κρυψουν .
Καμια πλακα παγερη , δεν θα κρατησει τη ζωη ,
για παντα φυλακισμενη .
Οπου αγγελων η φωνη , σ' ανθρωπινα σωματα ,
θα πνεει και θ ' αντηχει , ενας παλμος αγαλλιασης,
θα συγκλονιζει οποιον σταθει , να μοιραστει ,
τους ηχους τους αγγελικους και την ανασταση .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
