Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 φοβάμαι τα χρόνια
 
Kαι φοβάμαι τα χρόνια
που θα ρθουν δίχως οίκτο
σκουριασμένες αρθρώσεις
κι αναμνήσεις στον τοιχο.
Σκονισμένες αγάπες
σε θυρίδα τραπέζης
που ανθίσαν για λίγο
της καρδιάς καταθέσεις.

Και φοβάμαι πως μόνη
θα λουφάζω στη μπόρα
κι η ψυχή θα λιμνάζει
σε μια έρημη χώρα
που την άφησαν ξάφνου
τα πουλιά και τ' αγρίμια
μόνο η νύχτα παρθένα
θα μετράει την ασχήμια.

Και φοβάμαι κι εσένα
θα περνάς σαν ταινία
σε ασπρόμαυρο φόντο
μυστικη κοινωνία
και δε θα' χω κουράγιο
να σου πω το αντίο
θα καμώνομαι τάχα
πως κρατάει τ' αστείο.

Και φοβάμαι τα χρόνια
που θα ρθουν και θα λείπω
θα σου αφήσω διαθήκη
της ζωής μου το μίτο
και θα γίνω αέρας
θα φυσώ, θα περνάω
τις κλεισμένες σου πόρτες
να σου λεω σ' αγαπάω...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σκλάβα δεν υπήρξα κανενεός, ούτε ανθρώπου ούτε καημού. Τρισεύγενη.....ΠΑΛΑΜΑΣ
 
ΚατεριναΘεωνα
02-10-2010 @ 15:17
::theos.:: ::yes.::

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
monajia
02-10-2010 @ 15:17
Και φοβάμαι πως μόνη
θα λουφάζω στη μπόρα
κι η ψυχή θα λιμνάζει
σε μια έρημη χώρα
που την άφησαν ξάφνου
τα πουλιά και τ' αγρίμια
μόνο η νύχτα παρθένα
θα μετράει την ασχήμια.

Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
02-10-2010 @ 15:34
Πολύ ωραίο Καίτη
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
sakti
02-10-2010 @ 16:01
http://www.youtube.com/watch?v=K8uIlD-gkx8
Music_and_coffee
02-10-2010 @ 16:05
Από τα πιο όμορφα ποιήματα που έχω διαβάσει. Άριστα γραμμένο, πολύ ευαίσθητο, με ανησυχίες που έχουν νιώσει πολλοί υπέροχα δοσμένες. Θα μπορούσε να γίνει ένα υπέροχο ευαίσθητο τραγούδι και μέχρι τότε είναι ένα υπέροχο ευαίσθητο ποιήμα.
poetryf
02-10-2010 @ 16:12
Θα συμφωνήσω με τον άνωθεν μου....
εξαιρετικό, όντως..... ::theos.::
Αγνή
02-10-2010 @ 16:16
και θα γίνω αέρας
θα φυσώ, θα περνάω
τις κλεισμένες σου πόρτες
να σου λεω σ' αγαπάω...

ωραιότατο και με νόημα!!! ::wink.::
sakti
02-10-2010 @ 16:22
να 'σαι καλα...ευχαριστω...
Celestia
02-10-2010 @ 17:12
Εξαιρετικο!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
02-10-2010 @ 19:09
Εξαιρετικό...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
stixoplektis
02-10-2010 @ 19:33
Και φοβάμαι τα χρόνια
που θα ρθουν και θα λείπω
θα σου αφήσω διαθήκη
της ζωής μου το μίτο
και θα γίνω αέρας
θα φυσώ, θα περνάω
τις κλεισμένες σου πόρτες
να σου λεω σ' αγαπάω...

Καταπληκτικό όλο !!!
agrafos
02-10-2010 @ 23:28
δε σε φοβαμαι εσενα...
idroxoos
03-10-2010 @ 00:02
στις κλεισμένες σου πόρτες
να σου λεω σ' αγαπάω...


Καίτη.....υπέροχο!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.::
barboutsala
03-10-2010 @ 02:23
χαρά που θα κάνουν οι κληρονόμοι σου με το κουβάρι!
Ναταλία...
03-10-2010 @ 04:50
Καταπληκτικό ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Δέσποινα1971
03-10-2010 @ 06:34
::up.:: ::up.:: ::up.::
Άγγελος Αραβαντινός
11-10-2010 @ 06:47
κι η ψυχή θα λιμνάζει
σε μια έρημη χώρα
που την άφησαν ξάφνου
τα πουλιά και τ' αγρίμια

Καταπληκτικό!
Aνδρέας Lark
14-11-2010 @ 08:09
Πάντα ορμητικός και κινητικός ο λόγος σου σαν να περνά μέσα από ένα πνευστό και να σταματά στα ανοίγματα-νότες όταν και μόνο όταν χρειάζεται!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο