Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τόξα ονείρων άπαρτα
 Όσο υπάρχουν τόξα θεραπεύουμε τα χάσματά μας!
 
Τόξα ονείρων άπαρτα!



Σε ανοιχτούς ορίζοντες τουλίπες , μαργαρίτες
Του κάθε δέντρου ο ανθός , ελάτης πρασινάδα
Νιότης δροσιές ακάματοι , σκορπίζουν τρυφεράδα.
Διαλογισμούς μερεύουνε , βουβά αγκυροβόλια
Φαιοκροκιά πεντόβολα μαζεύουν μακροχρόνια
Για τόξα εναέρια πλέρια της γρηγοράδας…

Μες στων ματιών χαμόγελα οι κόρες σπινθηρίζουν
Ψηλώνουν τις θελήσεις τους , τις συγκινήσεις σμίγουν
Με δάκρυα μεσόγεια , που αιγιαλούς θυμίζουν
Ανέμους που ορέγονται τους κόμπους ν` ανεμίζουν
Κι επιθυμίες έγχρωμες αυτοί να ιριδίζουν
Στο σώμα τους το άλκιμο π` όλο φωσφορίζουν…

Ανοίγονται στα πέλαγα μ` αγέρωχες ψηφίδες
Στα τόξα αναστεναγμών του κάθε πόντου μνήμες…
Τόξα ονείρων άπαρτα , αστροφεγγιάς τη δόξα
Αφού νυχτιές δεν άφησαν ν` αργάζονται το χρώμα
Αφήνουνε τη δρόσο τους ως πρίσματα στο φως
Της κάθε μνήμης , που ίριδες ,διατρέχουν κυκεώνα.



Τάσος Παντ. Δασκαλάκης



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
04-10-2010 @ 09:33
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ.......................ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
04-10-2010 @ 11:57
Υποκλίνομαι .... στη γραφή σου !!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
04-10-2010 @ 12:14
Ανοίγονται στα πέλαγα μ` αγέρωχες ψηφίδες
Στα τόξα αναστεναγμών του κάθε πόντου μνήμες…
Τόξα ονείρων άπαρτα , αστροφεγγιάς τη δόξα
Αφού νυχτιές δεν άφησαν ν` αργάζονται το χρώμα
Αφήνουνε τη δρόσο τους ως πρίσματα στο φως
Της κάθε μνήμης , που ίριδες ,διατρέχουν κυκεώνα.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia
04-10-2010 @ 15:52
Δεν μπορω να ξεχωρισω κατι...
Ειναι ολοκληρο ενα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!!!!!!
Δεν εχω λογια!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Aνδρέας Lark
05-10-2010 @ 10:16
Μια ψυχή ρωμαίικη που με τη βυζαντινή πένα γράφει στο μεσογειακό τοπίο!
elpidakwstopoulou
06-10-2010 @ 00:34
Ανοίγονται στα πέλαγα μ` αγέρωχες ψηφίδες
Στα τόξα αναστεναγμών του κάθε πόντου μνήμες…

συμφωνώ με τον Ανδρέα !!!! υπέροχη γραφή !!!
καλημέρα Τάσο ::up.::
Spartinos
06-10-2010 @ 03:37
Γραφεις αριστουργηματα!!!
Ελένη Σ.
07-10-2010 @ 11:12
Υπέροχο ποίημα, κεντημένο μ’ εκείνες τις αγέρωχες ψηφίδες της ψυχής, με τα δάκρυα τα μεσόγεια, με τα χαμόγελα που σπινθηρίζουν!!! Ωραίος τίτλος και το σχόλιο, ακόμα πιο ωραίο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο