| |
Εγώ κι εσυ,
εμείς...
Δυο άνθρωποι παντελώς άγνωστοι
μέχρι χθές,
που λές και κάποιο νήμα
άορατο ένωσε
τα κορμιά και τις ψυχές μας
μ’ έναν τρόπο απίστευτο
σ’ ένα απελπισμένο αγκάλιασμα,
ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι
κάτω απ’ τον καυτό ήλιο...
Εμένα κι εσένα,
εμάς...
Δυο άγνωστοι
αγκαλιασμένοι σφιχτά,
ενωμένοι βαθιά
σε ένα σώμα στο άπειρο,
πολεμώντας να ξορκίσουμε
τα όνειρα που μας γκρέμισαν,
τις καταστάσεις που μας λύγισαν.
Εγώ...
Προβάλλω στα μάτια σου,
ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ
και ψάχνω την υπαρξή σου
στη ζωή μου.
Εσύ...
Χαράζεις μονοπάτια
δύσβατα μη ξέροντας
πως θα τ’ ανέβεις,
μαζί μου ή μόνος...
Εμείς....
Ένας κόκκος άμμου
σ’ ένα άδειο σύμπαν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
