| |
Μοιάζει, με θάλασσα ατέλειωτη η αγάπη
και οι καρδιές που αγαπούν καράβια,
να ταξιδεύουνε θαρρείς μες στο σκοτάδι,
πάνω σε κύματα πελώρια και άγρια!
Μ’ έχει στιγμές γαληνεμένης νηνεμίας
τέτοιες, που λες ποτέ να μη τελειώσουν.
Σε ταξιδεύει σε πελάγη ευτυχίας,
πριν του Αιόλου οι ασκοί ξαναφουντώσουν!!
Άμα τη πιάσει η φουρτούνα της σε πάει
σε κάποια ξέρα, ολοταχώς γεμάτη βράχια.
Αν τη… παλέψεις, ναυαγό σε παρατάει
αλλιώς, σε ξέσκισε, σε έκανε κομμάτια!
Σ’ αυτά τα απάτητα νερά της γοητείας
που καταριέσαι θαλασσοπνιγμένος
η ίδια, έρχεται… σανίδα σωτηρίας,
να γραπωθείς επάνω, εξαντλημένος!
Να κάνεις όνειρα ξανά γι’ άλλα ταξίδια
σαν Οδυσσέας που αναζητά Ιθάκη.
Και ν’ αψηφάς κάθε εχθρό σ’ αυτή τη μάχη
αρκεί το τρόπαιο, να είναι η αγάπη!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
