|
| Φύγε | | | (καθε μέρα φεύγω, όλο και πιο μακριά) | | Φύγε,
τώρα που μπορείς.
Τρέξε να γλυτώσεις,
δεν αξίζει ο πόνος.
Αρκετά,
δεν αξίζουν οι συγκυρίες
οι καταστάσεις,
οι φθαρμένες αγάπες
και τα ξεχαρβαλωμένα όνειρα.
Φύγε,
ο χρόνος περνάει από πάνω σου
σαν οδοστρωτήρας και ισοπεδώνει
ό,τι με κόπο προσπάθησες να χτίσεις
τόσα χρόνια.
Τρέξε...
Τρέξε να σωθείς απο το χρόνο.
Φύγε...
Πονάμε κι οι δυο.
Το ξέρω,
ένας λυγμός είναι μοναχά,
που θα τον ισοπεδώσει
κι αυτόν ο χρόνος.
Ο χρόνος που δαμάζει τον έρωτα και τον πόνο,
ακόμα και τον ίδιο το θάνατο.
Σε ξορκίζω να φύγεις...
Ν’ ανοίξεις τα φτερά σου
γι’ άλλους μακρινούς ορίζοντες.
Μονάχα φύγε να γλυτώσεις,
θα πονέσουμε κι οι δυο.
Το ξέρω...
Μα σου υπόσχομαι θα ''ναι μόνο για λίγο....
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| Αν η ψυχή δεν έχει γνωρίσει την αλήθεια, δεν μπορεί ν' αποκτήσει τη μορφή του ανθρώπου... ΠΛΑΤΩΝ | | |
|
monajia 06-10-2010 @ 11:18 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ..........................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Μολυβένιος Στρατιώτης 06-10-2010 @ 11:37 | Καλέ να πάω που;Βρέχει έξω!!! ::up.:: ::up.:: ::yes.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 06-10-2010 @ 11:59 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | στίχος 06-10-2010 @ 14:04 | Έξοχα συγκινητικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | iraklisv 06-10-2010 @ 17:02 | Τι όμορφη απελπισία!!!!
Τι να πω?
Να είσαι καλά γλυκιά μου.
| | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|